ശിൽപ്പേട്ടത്തി 3 [MR. കിംഗ് ലയർ ] 1644

ഏട്ടത്തി ഓരോ ചുവട് മുന്നിലേക്ക് വെക്കുമ്പോഴും ആ മനസ്സിലെന്തെന്ന് എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കുന്നില്ല…

ഇനി പ്രതികരമാണോ…?… ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ആശാന്തമായ മനസ്സോടെ ഏട്ടത്തിയുടെ നീക്കമെന്തെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഏട്ടത്തിയെ തന്നെ കണ്ണിമവെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു.

കണ്ണുകളിൽ രൗദ്രഭാവം…ഓരോ ചുവടും ശ്രദ്ധയോടെ. ക്രോധം നിറഞ്ഞ മുഖം… ഏട്ടത്തി എന്റെ അരികിൽ വന്നെന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി.

“”””എ… എന്താ…?””””…. എന്റെ മനസ്സിലെ പതർച്ച വാക്കുകളിലും നിഴലടിച്ചു.

പെട്ടന്ന് ഏട്ടത്തി എന്നോട് ചേർന്നു നിന്നു. ഞാൻ അൽപ്പം പേടിയോടെ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും മേശയിൽ തട്ടി ഒരടിപോലും നീങ്ങാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല.

പെട്ടന്ന് ഏട്ടത്തി കൈ ഉയർത്തി എന്റെ നെഞ്ചിൽ വെച്ചു.

“”””പേടിച്ചോ നീ….?””””… ക്രൂരമായ ഭാവത്തോടെ ഏട്ടത്തി എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു. ആ നിമിഷം ഏട്ടത്തിയുടെ അധരങ്ങളിൽ ഒരു വന്യമായ ചിരിപടർന്നു.

അതെന്നിലെ ഭയത്തിന്റെ ആക്കം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. എന്റെ മനസ്സും ശരീരവും ഭയത്താൽ മുങ്ങി. ഞാനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഭയപ്പെടുന്നത്…?… ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.അറിയില്ല.., എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല., പക്ഷെ എനിക്ക് ഏട്ടത്തിയുടെ ഈ നോട്ടം നേരിടാൻ സാധിക്കുന്നില്ല. എന്റെ മനസ്സ് പോലും ഏട്ടത്തിയുടെ തുറിച്ചുള്ള നോട്ടത്തിൽ പതറി പോകുന്നു.

പെട്ടന്ന് ഏട്ടത്തിയുടെ ഭാവം മാറി അധരത്തിലും മുഖത്തും ഒരുതരം പുച്ഛ ഭാവം…

ഏട്ടത്തി ഒന്നുമിണ്ടാതെ എന്നിൽ നിന്നും അകന്നുമാറി ശേഷം കട്ടിലിന്റെ ഒരരികിലായി ഇരുന്നു.