ശിവൻകുട്ടിയുടെ പണിപ്പുര 2 [മേഘനാദൻ] 233

ശിവൻകുട്ടി ഒരു വില്ലൻ ചിരി പാസ്സാക്കി. അവൻ ഒരു കൈപ്പത്തി ഓമനയുടെ പിൻകഴുത്തിലിറുക്കി. അവളൊന്നു കിടുത്തു… മൊത്തം നിയന്ത്രണം കൈമോശം വന്ന പോലെ തോന്നി…

ശിവൻകുട്ടി കൊഴുത്ത ചോവത്തിയുടെ കഴുത്തിലമർത്തി അവളെ അനങ്ങാതെ നിർത്തിയിട്ട് അവളുടെ മുഴുത്തു വെളുത്ത മുലയിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു….. അവന്റെ ഇരുനിറമാർന്ന വിരലുകൾക്കിടയിൽ അവളുടെ മുലമാംസം തെറിച്ചുവന്നു… ഓമന വിറച്ചപ്പോൾ ശിവൻകുട്ടിയുടെ ചോര തിളച്ചുതൂവി… അവൻറെ ചോവത്തി…. വെളുത്തുകൊഴുത്ത പെണ്ണ്.. രണ്ടു മുട്ടൻ മുലകളും അവൻ മാറി മാറി ഞെരിച്ചു കശക്കി.. ആ…മോനേ! ഓമന സുഖം കലർന്ന ഒരു നൊമ്പരം കൊണ്ടു പിടഞ്ഞു… കൃഷ്ണാ! ഈ കാട്ടാളനെന്നെ പച്ചയ്ക്കു തിന്നുവോ!

ഓമന കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന അവൻറെ മുമ്പിൽ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.
ശിവൻകുട്ടിയുടെ തുറിച്ചു വരുന്ന മൂർച്ചയുള്ളകണ്ണുകളിൽ നോക്കി. താറും , മുണ്ടും മാത്രം ഉടുത്ത് അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്നപ്പോൾ… അവന്റെ തുറിച്ചു വന്ന കണ്ണുകൾ കണ്ടപ്പോൾ.. അവളുടെയുള്ളിൽ ആഹ്ളാദം നുരഞ്ഞു….. ഈ നാപ്പത്തഞ്ചു കഴിഞ്ഞ എന്നെ സ്നേഹം കൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും ഊരുകൊണ്ടും കീഴ്പ്പെടുത്താൻ ഇതാ ഈ ചെറുക്കൻ! അവളൊരു കാലെടുത്ത് കട്ടിലിൽ വെച്ചു. ഉടുമുണ്ട് സ്വയം അഴിച്ച് അവൾ അയയിലേക്ക് ഇട്ടു.പതിയെ കറുത്ത് നീണ്ടു വളർന്ന സമൃദ്ധമായ ആശാരി ചെറുക്കന്റെ മുടിയിൽ മൃദുവായി പിടിച്ച് നനഞ്ഞുകുതിർന്ന നനുത്ത കോണകത്തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ തടിച്ച പൂറിലേക്കടുപ്പിച്ചു.

ശിവൻകുട്ടിയുടെ മൂക്കിലേക്ക് ഓമനയുടെ പൂറിന്റെ ഉറവയുടെ മണം നുഴഞ്ഞുകയറിയപ്പഴേ ചുറ്റുപാടുകളുമായുള്ള അവന്റെ നേർത്ത ബന്ധത്തിന്റെ ചരടുകളറ്റുവീണു… ഒരു മൃഗത്തെപ്പോലെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ മുരണ്ടുകൊണ്ട് അവൻ ഇണയുടെ കുതിർന്ന കോണകത്തുണിയിലേക്ക് മുഖമമർത്തി.