ശൂലംതൊടി മാധവൻ മുതലാളിയും കുടുംബവും 5 [റിഷി ഗന്ധർവ്വൻ] 547

കുടവയറും നെഞ്ചിലെ നരച്ച രോമവും വിരിഞ്ഞ മാറിടവും കുറ്റിരോമം നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന താടിയും കണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ പട്ടാളത്തിൽ നിന്നും വിരമിച്ചു ദിനം തെറ്റാതെ വ്യായാമം ചെയ്യുന്ന ഒരു ആരോഗ്യവാനായ ആജാനുബാഹു മധ്യവയസ്‌കൻ. ഇതിനുമുന്നെ തോർത്തുമുണ്ടിൽ മുത്തച്ഛനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സാഹചര്യത്തിന്റെ കിടപ്പാവാം ലിച്ചു മുത്തച്ഛനെ കണ്ണിമവെട്ടാതെ നോക്കി. ആരും കൊതിച്ചുപോകുന്ന ചൈതന്യവും ഐശ്വര്യവും. മൂന്നോ നാലോപേർ ഒന്നിച്ചു മുന്നിൽ വന്നാലും തല്ലി തോൽപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്ന ശരീരം. ലിച്ചു പെട്ടെന്ന് സാധാരണ നിലയിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു. മാധവൻ നടന്ന് ചെറുമക്കളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ കണ്ടാൽ ഭീമനായ സിംഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ രണ്ട് മുയൽ കുഞ്ഞുങ്ങൾ.

മാധവൻ : എന്താ മോളെ നോക്കുന്നെ? നെഞ്ചിലെ നര കണ്ടിട്ടാണോ? വയസ്സനായില്ലേ.

ലിച്ചു : ഏയ്..അതല്ല. നര ഉണ്ടേലും മുത്തച്ഛൻ ഇപ്പോഴും ഫയൽവാൻ അല്ലെ.

ശിഹാനി : പിന്നല്ലേ..മുത്തച്ഛന്റെ മസിൽ കണ്ടോ.

മാധവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കികൊണ്ട് ശിഹാനി പറഞ്ഞു.

മാധവൻ : മസിൽ മോൾക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നുണ്ട്. സമയം കളയാതെ മോള് കുഴമ്പിട്ടേ. കാലൊക്കെ തരിച്ചു തുടങ്ങി.

മാധവൻ ചാരുകസേരയിൽ ഇരുന്നു കാൽ നീട്ടി വച്ച് അവളോട് പറഞ്ഞു. അവൾ തന്റെ കുഞ്ഞു കയ്യിലേക്ക് കുഴമ്പ് ഒഴിച്ച് മണത്തു നോക്കി. മടുത്തുപ്പിക്കുന്ന കാച്ചിയ എണ്ണയും പച്ചമരുന്നും ചേർന്ന രൂക്ഷ ഗന്ധം. 

അവൾ അത് മുത്തച്ഛന്റെ കാലിൽ തേച്ചു നല്ലപോലെ തിരുമ്മി. അവൾ മാധവന്റെ കാലിലെ പേശികളെ രണ്ടുകൈകൊണ്ടും അമർത്തി വലിച്ചു. കൊച്ചു കൈകൾ എത്ര അമർത്തിയാലും മാധവന്റെ രോമത്തിൽ ഏശാൻ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“നല്ലപോലെ അമർത്തി തിരുമ്മ് മോളെ.

“എന്റെ മുത്തച്ഛാ എല്ലാ ശക്തിയും എടുത്താ ഞാൻ തിരുമ്മുന്നത്. രണ്ട് കൂട്ടിപിടിച്ചിട്ടും കിട്ടണ്ടെ. എന്റെ തുട പോലും മുത്തച്ഛന്റെ കാലിന്റെ പാതി ഇല്ല. 

“മോളെക്കൊണ്ട് പറ്റണപോലെ മതി. മുട്ടിന്റെ ചിരട്ടയൊക്കെ നല്ലപോലെ എണ്ണയിട്ട് തടവ്. ജോയിന്റ് വേദന തുടങ്ങീട്ട് കുറച്ചു ദിവസമായി. തണുപ്പിന്റെയാ.

അവൾ മാധവന്റെ കാൽ മുട്ട് ഓരോന്നായി തടവി കൊടുത്തു. കാല്പാദം കൈകൊണ്ട് തിരിച്ചു എല്ലാമറിയുന്ന തിരുമ്മൽകാരിയെ പോലെ അവൾ മുത്തച്ഛനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.