ശ്രീഭദ്രം ഭാഗം 10 [JO] 738

പിന്നെയത് വേണ്ടാന്നു വെച്ചു. ആദ്യത്തെ ചോദ്യം ഞാനവളോട് മിണ്ടിയോന്നായിരിക്കും. അവൻ വന്നിട്ട് പറയാമെന്ന് തലപോയാലും പറയാൻ പറ്റൂല്ല. മിണ്ടാത്തതിന് വേറെന്തെങ്കിലും ന്യായം പറയാൻ തുടങ്ങിയാൽ പേടിച്ചിട്ടവളോട് മിണ്ടാത്തതാണെന്നു പറയും. അതിലും ഭേദം അവളോട് മിണ്ടിക്കഴിഞ്ഞിട്ട് തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നതല്ലേ… ???!!!. അതുകൊണ്ട് കട്ടു ചെയ്തു വിട്ടു. പക്ഷേ കട്ടാക്കിയതെ ദേ വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു. ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചിരുന്നു. ഇനിയും കട്ടാക്കിയാൽ ചെലപ്പോ നേരിട്ടു വന്നുകളയും. അത്രയ്ക്കുണ്ട് ഇന്ന് വാശി. അതുകൊണ്ട് രണ്ടും കല്പിച്ചങ്ങോട്ടെടുത്തു. ഫോണെടുത്തതും പ്രത്യേകിച്ചു മുഖവുരയൊന്നും വേണ്ടിവന്നില്ല. എടുത്തടിച്ചപോലെയാണ് ചോദ്യം വന്നത്.

എന്തായി… ??? നീയവളോട് മിണ്ടിയോ… ???

ഇല്ല… !!! നുണ പറയണമെന്നാണ് കരുതിയതെങ്കിലും സത്യമേ വായിൽ വന്നൊള്ളൂ.

എനിക്കതറിയാമായിരുന്നു….!!! എന്നാലുമൊരൊറപ്പിനുവേണ്ടി വിളിച്ചതാ. വെറുതേ ഡ്രൈവർക്ക് കാശും കൊടുത്ത് വണ്ടി പണിയാൻ വിട്ടു… !!!

അപ്പുറത്തുനിന്നും അമ്മയുടെ പുച്ഛമാണോ പരിഹാസമാണോ മോട്ടിവേഷനാണോന്നറിഞ്ഞൂടാത്ത പിറുപിറുക്കലും കൂടിയായപ്പോൾ എന്റെ ആത്മാഭിമാനം തിളച്ചുമറിഞ്ഞു. ഇന്ന് ബെൻസു പണിയാൻ കൊണ്ടോവാൻ ഡ്രൈവറെ വിളിച്ചുവിട്ട കേസാണ് പറഞ്ഞത്. എന്നോട് കൊണ്ടൊവാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനിന്നവളോട് സംസാരിക്കാൻ പോകുവാന്നുംപറഞ്ഞ് വെല്ലുവിളിച്ചിറങ്ങിയതാണ്. അപ്പഴേ പറഞ്ഞു നടക്കൂല്ലാന്ന്. നടത്തുമെന്ന് ഞാനും. ആ ഡ്രൈവറെ വിളിച്ചുവിട്ടനേരത്തിന് എന്നെത്തന്നെ വിട്ടാൽ മതിയായിരുന്നൂന്നാണ് കവിയിപ്പോൾ പറഞ്ഞു നിർത്തീത്. അതായത് അവളോട് മിണ്ടാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റൂല്ലാന്ന്… !!! പരസ്യമായ അപമാനം… !!! ഓഹോ എന്നാ കാണിച്ചു തരാം. ഒറ്റസെക്കന്റ്… പെട്ടന്നുണ്ടായൊരു മിരുമിരുപ്പ്.

ഭദ്രേ… നീയൊന്നു വന്നേ….. എനിക്കൊന്നു സംസാരിക്കണമായിരുന്നു…!!!.

പെട്ടെന്ന് കോള് കട്ടായി. പെട്ടന്നു ബോധംവന്നു നോക്കുമ്പോ അവള് എന്നെത്തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. പോരാത്തതിന് ക്ലാസ്സിലെ സർവയെണ്ണവും കണ്ണുംതള്ളിയിരിക്കുന്നു. ജീവിതത്തിലാദ്യമായി അവളെയങ്ങനെ വിളിച്ചു കേട്ടതിന്റെ ഞെട്ടിലിലോ അതോ പഴേതിന്റെ ബാക്കി വീണ്ടും കാണാമല്ലൊന്നുള്ള സന്തോഷത്തിലോ… ???!!!. എന്തായാലും ഒന്നുറപ്പാണ്; നിനക്ക് കിട്ടിയതൊന്നും പോരല്ലേ എന്ന ഭാവമാണ് എല്ലാറ്റിനും…. !!!.

ന്താന്ന്… ???