ശ്രീഭദ്രം ഭാഗം 11 [JO] 959

കരുതിക്കാണുമവൾക്ക്. കൈ കുടഞ്ഞെറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനൊപ്പം നീയെന്താടായീ കാണിക്കുന്നതെന്നൊരു ചോദ്യംകൂടിയവളിൽനിന്നുവന്നു.

വാടിയിങ്ങോട്ട്… !!!.

അത്രമാത്രവേ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളു. അതുപറയുമ്പോഴുള്ളയെന്റെ ഭാവംകൊണ്ടിട്ടാവണം അവളെന്നെ തല്ലാഞ്ഞത്. അതോ പ്രശ്നം സീരിയസാണെന്നു തോന്നിയിട്ടൊ.. ??!!!. എന്തായാലും കൂടെവന്നു. തലക്കടികിട്ടിയപോലെ ഷോക്കായിരിക്കുന്ന ക്ലാസ്സിലേ സർവ നാറികളേമൊന്നു തുറിച്ചു നോക്കിയിട്ടാണ് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നത്. അവളുടെ കയ്യുംപിടിച്ചു പുറത്തേക്കു വരുന്ന എന്നേംനോക്കി വാതിൽക്കപ്പോഴും ഡിബിൻ ശിലപോലെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവനും ചിന്തിച്ചുകാണുമെനിക്കു വട്ടായിപ്പോയീന്ന്. അല്ലെങ്കിൽ നടക്കുന്നത് സ്വപ്നമാന്ന്…!!!.

പക്ഷേ നടക്കുന്നത് സ്വപ്നമല്ലെന്നവന് മനസ്സിലായത് ഞാനവന്റെയടുത്തെത്തി, തോളിൽത്തട്ടി പുറത്തേക്കുവാടാന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴായിരുന്നു. നല്ല ദേഷ്യത്തിലുള്ളയെന്റെയാ വിളിയെ യാത്രികമായിട്ടനുഗമിക്കാനേ അവനും കഴിഞ്ഞുള്ളു. പുറത്തേക്കുറങ്ങിയയുടനേ ബെല്ലടിച്ചതിനാൽ ആളൊഴിഞ്ഞയാ വരാന്തയുടെയൊരു കോണിലേക്ക് ഞാനവളെ തള്ളിയെറിഞ്ഞു. അതിനുമുമ്പേ ക്ലാസ്സിലുള്ളോരാരും പുറത്തേക്കു വരാതിരിക്കാൻ ക്ലാസ്സിന്റെ ഡോറും ഞാൻ പുറത്തൂന്നടച്ചു പൂട്ടിയിരുന്നു..!!!. എന്റെ തള്ളല് തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായതിനാൽ അവളാ ഭിത്തിയിൽ പോയിടിച്ചാണ് നിന്നാണ്. ഞാനവളെയെന്തോ ചെയ്യാൻപോകുവാണെന്നു കരുതി ഇടയ്ക്കുകയറിയ ഡിബിനെയും അവൾക്കുനേരെ വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട് ഞാനവരെനോക്കി പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.

നീയെന്നാടി ഇത്രേം വല്യ മദർതെരേസയായത്…??? നീയെന്നാടീ എന്റെ മുഖത്തുനോക്കി കള്ളമ്പറയാൻ പഠിച്ചത്… ??

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഡിബിനൊന്നും മനസ്സിലായതുമില്ല. അവനെന്നെമവളേം മാറിമാറി നോക്കി. അവളൊന്നും മിണ്ടില്ലന്നുകണ്ടതും ഞാൻ വീണ്ടും കലിപ്പിലായി.