ശ്രീഭദ്രം ഭാഗം 11 [JO] 950

പോകണമാരുന്നെടീ ഞാനെന്ന്…!!!.

ആ ചോദ്യം… അത്… അതെന്നെ വല്ലാതെ കുഴച്ചുകളഞ്ഞെടാ. ഒരുകൊല്ലം… ഒരുകൊല്ലമാ ഞാനാ ചോദ്യത്തിനൊരു മറുപടി തേടിനടന്നത്. കിട്ടിയില്ല…!!!. ആ ഒരു ചോദ്യത്തിനുത്തരം കൊടുക്കാൻ എനിക്കിപ്പോഴും പറ്റുന്നില്ലടാ. ഇപ്പോഴെന്നല്ല… ഒരിക്കലുമത്തെന്നെക്കൊണ്ടു പറ്റില്ല. കാരണം… അന്ന്… അന്നെന്റെയമ്മ ചെയ്തതൊരു ശെരിയാരുന്നു….!!. അച്ഛനില്ലാത്തയെന്നെ ഒരല്ലലും വരുത്താതെയിത്രേം പഠിപ്പിച്ചു വലുതാക്കീല്ലേ…???!! അതിൽക്കൂടുതലെന്നാടാ എന്റമ്മയെനിക്കിനി ചെയ്തു തരേണ്ടത്…???

പക്ഷേ ഒന്നെനിക്കറിയാം… ഞാനന്നമ്മേ ചോദ്യം ചെയ്തെപ്പിന്നെ…, ഇങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നേലുംഭേദം നമ്മക്കങ്ങോട്ടു മരിച്ചൂടെയമ്മേന്നും ചോദിച്ചു ഞാനന്ന് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞേപ്പിന്നെ… അമ്മയാപ്പണി ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന്…!!!. ജീവനുണ്ടെങ്കി അമ്മയാപ്പണിയിനി ചെയ്യൂല്ലാന്ന്…!!!.

അതോണ്ടാ… അതോണ്ടാ ഞാനിങ്ങളോട് മിണ്ടണംന്നാവശ്യപ്പെട്ടത്. നിങ്ങൾക്കെന്നോടു മിണ്ടാമ്പറ്റൂല്ലെങ്കി വേണ്ട.., പക്ഷേ… പക്ഷെയെന്റമ്മയൊരു മോശക്കാരിയാണെന്നും കരുതി നിങ്ങളെന്നോടു മിണ്ടാണ്ടിരിക്കല്ലേടാ…!!. എന്റെമനസ്സിൽ… എന്റെ നോട്ടത്തിൽ എന്റമ്മക്കിപ്പഴുമൊരു കുഴപ്പോമില്ല…!!!. നിങ്ങൾക്കൊക്കെയെങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയെന്നു പറഞ്ഞാലുംശെരി ഒരമ്മയെന്ന നിലയ്ക്ക് എന്റമ്മയിപ്പഴുമെനിക്കൊരു പരിശുദ്ധ തന്നെയാ… സ്വന്തം മോളെക്കുറിച്ചല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാത്ത…, അവളെ വളർത്താൻവേണ്ടി പെടാപ്പാടുപെട്ടൊരമ്മ….!!!. അങ്ങനെയേ… അങ്ങനെയേ എനിക്കെന്റമ്മേനെ കാണാൻ പറ്റുവൊള്ളെടാ…!!!.

കിതച്ചുകൊണ്ടാണവളത് പറഞ്ഞു നിർത്തിയത്. പറഞ്ഞുതീർന്നതും കുറേനേരമവൾ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചുനിന്ന് ശ്വാസം കിട്ടാത്തപോലെ കിതച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അതിൽനിന്നുതന്നെ അവളനുഭവിക്കുന്ന സമ്മർദ്ദമെന്തെന്നു ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാമായിരുന്നു എനിക്കൊട്ടുമാക്സപ്റ്റു ചെയ്യാൻപറ്റുന്ന കാര്യങ്ങളല്ലവൾ പറഞ്ഞതെങ്കിലും… ഒന്നെനിക്കുറപ്പായിരുന്നു… ഒറ്റക്കാര്യം മാത്രമാണ് എനിക്കവളോടു പറയാനായിട്ടാകെ ബാക്കിയുള്ളതെന്ന്…!!!. ഞങ്ങളുടെ നിലപാടെന്തെന്നുപോലും കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ, തനിക്കു പറയാനുള്ളതുമാത്രം പറഞ്ഞിട്ട് ക്ലാസ്സിനേ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുന്നയവളെ പിടിച്ചുനിർത്തിയാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്…