ശ്രീഭദ്രം ഭാഗം 11 [JO] 959

അ… അവളങ്ങനത്തെയൊരു പെണ്ണാകുമ്പോ ഞാനെങ്ങനെയാടാ…. ???

ഞാൻ പൂർത്തിയാകാതെയവനെ നോക്കി. പക്ഷേ അതു ചോദിക്കുമ്പോഴുമെന്റെ മുഖമുയർത്താനെനിക്കു സാധിച്ചിരുന്നില്ല. കാരണം പറയുന്നത് തനിചെറ്റത്തരമാണെന്നെനിക്കുതന്നെ നല്ല ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ആക്കിയൊരു ചിരിയാണ് അവനിൽനിന്നാദ്യം വന്നത്. അപമാനംകൊണ്ടു കൂടുതൽ തലകുനിയുമ്പോഴേക്കും അവന്റെ പുച്ഛം നിറഞ്ഞ വാക്കുകളും പുറത്തുവന്നു.

എന്തൊക്കെയായിരുന്നു… മലപ്പുറംകത്തി… അമ്പുംവില്ലും… ബോംബ്… എടാ പുല്ലേ… നിന്നോട് ഞാനന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇതൊന്നും നടക്കൂല്ലാന്ന്…???!!!. അപ്പഴവന്റയൊരൊടുക്കത്തെ ഡയലോഗും തള്ളും…!!!. ഹോ എന്തൊക്കെയാരുന്നു… ആരെതിർത്താലും ഞാനവളെ വളയ്ക്കും… കെട്ടും… മലമറിക്കും… എന്നിട്ടിപ്പഴവന് കാര്യങ്ങളറിഞ്ഞപ്പഴൊരു എടന്തിരിപ്പും ബോധോദയോം…!!!. എടാ നാറീ… ഇതൊക്കെയങ്ങനെയേ വരൂന്നറിഞ്ഞോണ്ട് തന്നെയാ അപ്പഴേ ഞാനീ പരിപാടി വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേ…

എനിക്കൊന്നും മിണ്ടാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്തുപറയാൻ… ??!!!. പറയുന്നതുമുഴുവനും സത്യമാണ്. അവനാവശ്യത്തിന് പറഞ്ഞതാണ്. കേട്ടില്ല. അപ്പോൾ വാശിപിടിച്ചു. ഇപ്പോൾ വാശിപിടിക്കാൻപോയിട്ട് വാ പൊളിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായി. ഞാൻ മിണ്ടാത്തത് കണ്ടാവും അവൻ പെട്ടന്നൊന്നു നിർത്തി. എന്നിട്ട് പുച്ഛഭാവമൊക്കെവിട്ട് എന്നെയാശ്വസിപ്പിക്കുന്ന നിലയിലേക്ക് വന്നു.

ടാ ഞാൻനിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻവേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല. നിന്നെയെനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ടാ അന്നേ ഞാനിത് വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേ. പക്ഷേ നീ കേട്ടില്ല. കാരണം നീയപ്പോൾ അവളെക്കുറിച്ചു മാത്രവേ ചിന്തിച്ചൊള്ളു. നിന്നെക്കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചില്ല. അതാ നിനക്ക് പറ്റിയ തെറ്റും. അതുകൊണ്ടാ ഞാൻപറഞ്ഞേ നിനക്കീ ലോകത്ത് മനസ്സിലാകാത്ത ഏകകാര്യം നീയാരാന്നുള്ളതാന്ന്…!!!.