ശ്രീയുടെ ആമി 3 [ഏകലവ്യൻ] 1291

ആമി തല കുനിച്ചു തന്നെ ഇരിക്കുകയാണ്. അവൻ തുടർന്നു.

“നീ അന്ന് എന്നെ കാണാൻ വരാഞ്ഞതിന്റെ കാരണം കള്ളമാണ് പറഞ്ഞതെന്ന് എനിക്കറിയാം. അത് നിന്റെ ഫോൺ അത്രയും നേരം സ്വിച്ച് ഓഫ്‌ ആയപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി. പക്ഷെ നിനക്ക് എന്നോട് സത്യം തന്നെ പറഞ്ഞു ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു. ഞാനന്ന് എത്രത്തോളം വിഷമിച്ചെന്ന് നിനക്കറിയില്ല. സന്ധ്യ വരെയും ഞാനവിടെ കാറിൽ തന്നെ ഒറ്റയിരിപ്പായിരുന്നു.

ഞാനതിന്റെ തലേന്ന് നിന്നോട് പറഞ്ഞത് ഓർക്കുന്നുണ്ടോ….?”

സങ്കടം അലയടിച്ച മുഖ ഭാവത്തിൽ അചഞ്ചലമായ മിഴികളോടെ അവൾ തല ഉയർത്തി. അവനും വ്യസന്നമായിരുന്നു.

“അവകാശികൾ വരുന്നതിനു മുൻപ് നിന്നെയെന്നോട് ചേർത്ത് പിടിക്കണം. ഒരു ചുംബന തരണം. ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നോട് തോന്നിയ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്വാർത്ഥതയാവാം അത്. പക്ഷെ എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയതിൽ ഞാൻ ഖേദിക്കുന്നില്ല. കാരണം ഞാൻ അത്രക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട് നിന്നെ…”

അവൾക്കൊന്നും മിണ്ടാനായില്ല. ക്ഷമയോട് കൂടിയുള്ള ആമിയുടെ മൗനം കൂടുതൽ സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി അവന് പ്രേരണ നൽകി.

“പക്ഷെ നിനക്കിപ്പോൾ അവകാശികൾ ഉണ്ട്. ഞാനിപ്പോഴും ആ പഴയ തീരത്തു തന്നെ നിൽക്കുകയാണ്…സന്തോഷത്തോടെ നീയെന്നോട് മിണ്ടുമ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടുന്ന ആ പഴയ വികാര തീരത്ത്….അവസാനം നീയെന്നോട് ഫ്രണ്ടിനെ പോലെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ സത്യമായും തകർന്നു…..! നിയോർക്കുന്നുണ്ടോ എന്നോട് പറഞ്ഞത്.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലും നമ്മൾ തമ്മിൽ വിള്ളൽ വരില്ലെന്ന്.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അതുണ്ടായി. ഞാനതു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ കഴിയുന്നില്ല…..”