ശ്രീയുടെ ആമി 3 [ഏകലവ്യൻ] 1346

അവനവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി. ആമിയുടെ മുഖം വല്ലാതെ മാറി വന്നു. മിഴികളിൽ ചെറു കണ്ണീർ തളം നിറഞ്ഞത് കാണാം.

“ഏട്ടാ.. ഞാൻ…”

അവൾ മേശയിലേക്ക് കയ്യെടുത്ത് വച്ച് വിളിച്ചു.

“നിന്നെ ഞാൻ വിഷമിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ല ആമി.. എന്റെയുള്ളിൽ എരിയുന്നതാണിത്. ഇതുടനെ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒന്നിനും ശക്തിയുണ്ടാവില്ല.. ക്ഷയിച്ച് ഞാനില്ലാതാകും..”

“ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ ഏട്ടാ.. ഒരുപാട് സങ്കടമുണ്ട്… എന്നെയോർത്താണോ ഇപ്പോ ഒന്നിലും ശ്രദ്ധയില്ലാത്തത്..?”

അവളുടെ സ്വരത്തിൽ എങ്ങലിന്റെ ഏറ്റങ്ങൾ അലയടിച്ചു. റിതിൻ ഉത്തരം പറയാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപേ ക്യാബിൻ ഡോറിൽ പുറത്തു നിന്ന് മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ആമി വേഗം സാരി തലപ്പ് വച്ച് കണ്ണുകൾ ഒപ്പി. ആ സമയം ദൃശ്യ വാതിൽ തുറന്ന് തലയിട്ടു.

“ആമി.. ഒന്ന് വരുമോ..?”

അവൾ റിതിനെ നോക്കി എഴുന്നേറ്റു. അവന്റെ സമ്മതത്തോടെ പുറത്തേക്ക് പോയി. ആമിയുടെ പുറകിൽ ഡോർ അടയുന്നതാണ് റിതിന്റെ കണ്മുന്നിൽ തെളിയുന്ന ദൃശ്യം. അവിഹിതമായ സ്വാധീനമാണ് ഞാനിപ്പോൾ ആമിയിൽ ചെലുത്തിയത്. പക്ഷെ അതിനുമപ്പുറം ഒരു ഇമോഷൻ തന്നിലും ഉണ്ടായത് കണ്ട് അവനു തന്നെ അതിശയം തോന്നി. സമയം ഉച്ചയിലേക്ക് നീങ്ങി.

കൊണ്ടുവന്ന ഭക്ഷണം പാൻട്രിയിൽ നിന്ന് കഴിക്കുകയാണ് ആമിയും ശ്രീയും. ശ്രീയുടെ വർക്ക്‌ കഴിയുന്നത് വരെ അവൾ കാത്തിരുന്നത് കൊണ്ട് വൈകിയാണ് ഇരുവരും കഴിക്കാനിരുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആ ഹാളിൽ വേറാരും ഉണ്ടായില്ല.

ആമിയുടെ ചിന്തകളുടെ സൂക്ഷ്മ വ്യതിലചലനങ്ങൾ പോലും അവളുടെ മുഖത്തു നിന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്ന ശ്രീക്ക്‌ അവളിൽ ഒരു പന്തികേട് തോന്നിയിരുന്നു. രാവിലെ അവൾ റിതിന്റെ കേബിനിൽ കൂടുതൽ സമയം ഒറ്റക്ക് ചിലവഴിച്ചതും അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.