ശ്രീയുടെ ആമി 4 [ഏകലവ്യൻ] 1617

“കൊരങ്ങാ.. ഇനിയെന്റെ സാരിയിൽ തന്നെ തുടക്ക്..”

“ഒന്നടങ്ങിയിരിക്ക് പെണ്ണേ.. ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ നിന്നോട്..”

അത് കേട്ട് ആമി മുഖം കെറുവിച്ചു പിടിച്ചു. ഞാൻ ചിരിയടക്കി കൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിലെയും കവിളിലെയും താഴേക്ക് ഊറി വരുന്ന എന്റെ ശുക്ലതുള്ളികൾ അവളുടെ സാരിയിൽ തന്നെ തുടച്ചു കൊടുത്തു.

“ഇതാ കയ്യിലും ഉണ്ട്…”

അവൾ കൈ നീട്ടി കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ ഇരുന്നു. ഞാനും അതേ പരിചരണത്തിൽ കയ്യും തുടച്ചു കൊടുത്തു. അവളെ നോക്കുമ്പോൾ കള്ള പിണക്കം തന്നെയാണ് മുഖത്ത്. ഞാൻ അടക്കി ചിരിച്ചു.

“കൊരങ്ങൻ..” അവൾ മന്ത്രിച്ചു.

“പൊട്ടി പെണ്ണിനേയും കൊണ്ട്..എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലല്ലോ നിന്നെ..”

“പോട.. പ്രാന്ത..”

പെണ്ണിപ്പോൾ ചിണുക്കം കാണിക്കുകയാണ്. ഇവളെ ഇങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ലെന്ന് റിതിൻ ഉറപ്പിച്ചു. ശ്രീയുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് കിട്ടുന്ന സമയം മാത്രമേ ആമിയെക്കൊണ്ട് ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ നടക്കു. അതല്ല റിതിന് വേണ്ടുന്നത്. ഭർത്താവ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ എപ്പോൾ വിളിച്ചാലും തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ തീർക്കുന്ന പെണ്ണായിട്ടാണ് ആമിയെ തനിക്ക് കിട്ടേണ്ടത്. ആ രീതിയിലേക്ക് വേണം ആമിയുടെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ. അതിന് ശ്രീയുടെ കുക്കോൾഡ് ചിന്തകളെ ആമിയെക്കൊണ്ട് തന്നെ മുതലെടുപ്പിച്ചേ മതിയാകു. അവൻ ചിന്തിച്ചു.

റിതിന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാനാകാതെ ഊർന്നു വീണ മുന്താണിയെടുത്തു ചുമലിൽ വച്ച് പിന്ന് കുത്തുകയാണ് ആമി. കാറിൽ ഉണ്ടായ ബോട്ടിൽ വെള്ളം അവനവൾക്ക് കൊടുത്തു. വായ ഒന്ന് കഴുകി കഴിഞ്ഞതും വണ്ടി മുൻപോട്ടേക്ക് പറന്നു. സമയം കുറവായത് കൊണ്ട് വേഗത്തിൽ തന്നെ ലക്ഷ്യം സ്ഥാനത്ത് എത്തിച്ചു. ആമിയുടെ നിർബന്ധ പ്രകാരം അവനവളെ ഇടവഴിയിലിറക്കി. ടാറ്റ പറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞ് ആമി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ശ്രീ പുറത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.