“മ്മ്..ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ..?”
ശ്രീയെ നോക്കാതെ അവന്റെ ചുമലിൽ മുഖം ചേർത്ത് വച്ച് മൊഴിഞ്ഞു. കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാതെ അവനവളെയും കൂട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. ശ്രീയുടെ പെരുമാറ്റം അവളിൽ ഒരാശ്വാസം നൽകി. വേഗം തന്നെ കുളിച്ചു ഫ്രഷായി രാത്രിയിലേക്ക് വേണ്ടുന്ന ഭക്ഷണ പാചകത്തിലേക്ക് കടന്നു.
രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് പാത്രങ്ങൾ കഴുകുമ്പോൾ ശ്രീ അവളുടെ കൂടെ നിൽക്കാറുണ്ട്. അന്നതുണ്ടായില്ല. അവൾക്ക് വിളിക്കാനും ഒരു മടി തോന്നി. തന്റെ സേഫ് പീരിയഡ് ആയിരുന്നിട്ടും പൂറിനുള്ളിൽ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ച് ചീറ്റിയ റിതിന്റെ സാമാനത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഇപ്പോഴും അവളിൽ വിട്ടു മാറിയിട്ടില്ല. ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഒരു രോമാഞ്ചം കടന്നു പോയി. ശ്രീ കാണാതെ അവളൊരു പിൽസ് എടുത്ത് കഴിച്ചു. ശേഷം വെള്ളവും എടുത്ത് കിടപ്പു മുറിയിലേക്ക് കടന്നു. ഏതോ ചിന്തയിലാണ്ടത് പോലെ ബെഡിൽ ചാർന്നിരിക്കുന്നുണ്ട് ശ്രീ.
അവനെയൊന്ന് നോക്കി മേശയിൽ വെള്ളവും വച്ച് ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത ശേഷം അവൾ ബെഡിലേക്ക് നീങ്ങി. ബെഡ്ലാമ്പിട്ട് അവന്റെ തോളിൽ തല ചായിച്ച് ചേർന്നിരുന്നു. അവനും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നിട്ടും ശ്രീ ഒന്നും ചോദിക്കാത്തത് അവളെ അലട്ടാൻ തുടങ്ങി. പുറത്തു ചെറുതായി മഴ ചാറുന്നുണ്ട്.
“ഏട്ടാ…”
“മ്മ്..”
“എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ..?”
“ഒന്നുമില്ലെടി..”
“എന്നെ കുറിച്ചാണോ..? ഞാൻ പോയത്…?”
“ആ അതും ഉണ്ട്..”
“എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ..?”
“ഇല്ല..”
“വിഷമമുണ്ടോ..?”
“ഇല്ലെടി..”
“പിന്നെന്താ ഒന്നും ചോദിക്കാത്തത്..?”
Ayal varathirikkilla……eppazhenkil varum…..wait cheyyam allathe enth cheyyam…..