ശ്രീയുടെ ആമി 7 [ഏകലവ്യൻ] [നിർവൃതിയുടെ ചുവടുകൾ] 866

റിതിന്റെ വായിൽ നിന്ന് ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ വച്ച് കളിച്ചതിന്റെ സംസാരം വരുമോയെന്ന് ഇപ്പോഴുമവൾക്ക്‌ പേടിയുണ്ട്. അത് ശ്രീ കേൾക്കേണ്ടി വന്നാൽ താൻ വീണ്ടും കള്ളിയാകും. അത് തടയാൻ, വാക്കുകൾശ്രദ്ധിച്ച്, പെട്ടെന്ന് ചുംബിക്കാൻ വേണ്ടി അവൾ തയ്യാറെടുത്തു നിന്നു.

“എടി ഒന്നെണീക്ക്..”

“എന്തെ..?”

“ഗൗൺ താഴ്ത്തി വെക്ക്..”

“ഊരട്ടെ എന്നാൽ..?”

“അതാ നല്ലത്.., നിന്റെ കണവൻ ഇന്ന് വരുമോ..?

“വരും.., പക്ഷെ കുഴപ്പമില്ല വൈകും..”

“ശേ.. വന്നില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ അന്നത്തെ പോലെ പുല…”

പറഞ്ഞു മുഴുവിക്കാൻ വിട്ടില്ല.. ഗൗൺ ഊരാൻ നിൽക്കാതെ അവളവനെ ആഞ്ഞു ചുംബിച്ചു.

ഇത്രയും നേരം പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത വികാരത്തോടെ വിറളി പിടിച്ച ശ്രീക്ക്, പിന്നീട് സംസാരങ്ങളൊന്നും കേൾക്കാതെ എന്തൊക്കെയോ പതിഞ്ഞ ശബ്ദങ്ങൾ മാത്രമാണ് കേൾക്കുന്നത്. സംസാരം മുഴുവിക്കാതെ അവർ തുടങ്ങിയോ എന്ന് ചിന്തിച് അവനാകെ വേവലാതിയായി. പക്ഷെ പറഞ്ഞു നിർത്തിയ ‘പുല’എന്താണെന്ന് അവൻ ശങ്കപ്പെട്ടു. അത് പുലർച്ചെയുടെ പുലയാണെന് അവന് മനസിലായില്ല. വേറെ ഒന്നും കേൾക്കുന്നുമില്ല. കാണാൻ വേണ്ടി അനുവാദം ചോദിച്ചാൽ മതിയാരുന്നു.

“ആഹ്.. റിതി…”

അവളുടെ സുഖങ്ങൾക്ക് തുടക്കം കുറിച്ച് സീൽക്കാരങ്ങൾ ഉയർന്നു തുടങ്ങി. താണു വന്ന ശ്രീയുടെ സമാനവും ഒന്ന് വിറച്ചു. ചിന്തകളെ ഏകീകരിപ്പിച്ച് ആമിയുടെ സ്വരങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തു.

ആ സമയം റിതിൻ അവളുടെ കറുത്ത ഗൗൺ ഊരിമാറ്റിയിരുന്നു. ചുവന്ന ബ്രാ കപ്പ് താഴ്ത്തി മുലഞെട്ടുകൾ ഉറിഞ്ചുകയാണുവൻ. കണ്ണടച്ച് കുറുകുന്ന ആമിയുടെ തേങ്ങലുകൾ താളം കണ്ടെത്തി തുടങ്ങിയിരുന്നു.