ശ്രീയുടെ ആമി 7 [ഏകലവ്യൻ] [നിർവൃതിയുടെ ചുവടുകൾ] 1111

“ഏട്ടാ…”

“ആ..”

“വാ..”

“അവൻ പോയൊ..?”

“ഉം..”

ശ്രീ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലും തോറും എന്തോ ഒരു തരം വികാരം. ആമിയുടെ അവസ്ഥ കാണാനുള്ള അതിയായ മോഹമാണിപ്പോൾ മനസ്സ് നിറയെ. റൂമിലേക്ക് വന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് അവൾക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ല. പുറകിലേക്ക് ചാർന്ന്, മുട്ടുകൾ മുകളിലേക്ക് മടക്കിയിരുന്നു. ശ്വാസം കനക്കുന്നു. നാണവും ചമ്മലും അതിന്റെ ഉച്ചിയിലെത്തി. മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനാവാതെ കണ്ണുകൾ ഇടറി. അവൻ അടുത്ത് വന്നിരുന്നപ്പോൾ നോക്കാതെ പറ്റില്ലല്ലോ.. കണ്ണുകളുയർത്തി ദയനീയമായ മുഖത്തോടെ നോക്കി. നെഞ്ചിലെ ഇടർച്ചയോടെ അവനും. പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചുവന്ന് തുടുത്തിട്ടുണ്ട്. കഴുത്തിലും മുലവിടവിലും ഉമിമീർ പാടകൾ ഉളിയുന്നു. കാമുകൻ അവളെ നന്നായി ഊക്കിയതിന്റെ  ലക്ഷണങ്ങൾ പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തും ദേഹത്തും ആകമാനം പടർന്നിട്ടുണ്ട്. ശ്രീയുടെ നോട്ടം കണ്ട് അവൾക്ക് സങ്കടം വന്നു.

“ആമി.. എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു..?”

“ഉം..”

അതീവ ജാള്യതയിൽ ഒന്ന് മൂളി. ഉമിനീരും ശരീര ദ്രവങ്ങളും കലർന്ന മണമായിരുന്നു പെണ്ണിനെ. അവനവളുടെ പിൻ തുടകൾ മറച്ചു നിന്ന ഗൗൺ താഴേക്ക് നീക്കി. കണ്ട കാഴ്ച്ച അവൻ ഉദ്ദേശിച്ചതിലും പതിമടങ്ങു വികാരം കൊള്ളിക്കുന്നതായിരുന്നു. പക്ഷെ ഒരു നിരാശ കൂതിയിൽ കളിച്ചതാണ്.

“എന്തിനാ ആമി.. പുറകിൽ കളിക്കാൻ കൊടുത്തേ..?”

“അത്.. ഏട്ടാ.. ഞാൻ..”

അവൾക്ക്‌ സങ്കടം വന്നു.

“ഞാൻ പോലും കളിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ..”

“ഏട്ടാ.. ഞാൻ പെട്ടെന്ന്..”