ശ്രുതിയുടെ ബോംബെ [ഫ്ലാഷ്] 447

 

“മോളെ ഷേർളിക്ക് വലിയ കാര്യമാ… അല്ലെങ്കി ഇതുപോലെ ഇത്ര നല്ല ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ അവള് മോൾക്ക് തരുവോ…”

 

ചോദിച്ചു തീർന്നതോടൊപ്പം അയാൾ കയ് അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി തലോടി

 

ശ്രുതിയുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരു ഷോക്ക് ഏറ്റ പോലെ ആയി അത്. അവള് അപ്പോൾ തന്നെ രണ്ടടി പിന്നിലേക്ക് മാറി നിന്നു

 

” എനിക് പൈസ വേണ്ട സർ”

 

“എന്നാ വേണ്ട.”

 

പെട്ടന്ന് വിട്ടു കൊടുക്കാൻ ഡേവിക്കും മനസില്ല. എറിഞ്ഞു നോക്കാൻ അയാൾ തീരുമാനിച്ചു

 

“മോളെ ഇതൊക്കെ ഇവിടെ സാധാരണയായി നടക്കുന്നതാണ്… ഞാൻ നിന്നെ പീഡിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല… എനിക്ക് ബോർ അടിക്കുമ്പോ ചുമ്മാ ഒരു തമാശക്ക് തൊടാനും തലോടാനും ഒക്കെ ആയെ ഞാൻ കാണുന്നുള്ളൂ… നിനക്ക് ഇത് ഒരു പോക്കറ്റ് മണിയും ആകും… നീ ഇവിടെ വന്നിട്ട് പുറതൊന്നും പോയിട്ടില്ലാലോ… എനിക്കറിയാം പൈസ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ, ഇന്നിപ്പോ ഇത് ഞാൻ എന്തായാലും ചെയ്തുപോയി… നീ ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്… എന്നിട്ട് ഈ പൈസ വാങ്ങൂ”

 

പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു അഞ്ഞൂറിൻ്റെ നോട്ട് എടുത്ത് അയാൾ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി

 

“ഇത് ഒരു പോക്കറ്റ് മണി ആയോ ടിപ് ആയിട്ടോ നി കണ്ടാൽ മതി കേട്ടോ”

 

ശ്രുതി തലയാട്ടികൊണ്ട് ചിരിച്ചു, അവൾ ആ പൈസ വാങ്ങി.

 

“പോക്കറ്റ് മണി വേണം എന്ന് തോന്നുമ്പോ മടിക്കൻ നിൽക്കണ്ടട്ടോ… നീ ഇങ്ങു പോരെ…കമ്പ്യൂട്ടർ തുടച്ചാൽ മതി ഹഹഹ”

 

“ഈ സംബാധിക്കുന്നതോക്കെ ആർക്ക് വേണ്ടി ആണെന്ന് അറിയില്ല… എനിക് പോക്കറ്റ് മണി ഒക്കെ കൊടുക്കാന് നീയേ ഒള്ളു കേട്ടോ… അപ്പോ ഇടക്കൊക്കെ രൂമിലോട്ട് വായോ”

 

ശ്രുതി വീണ്ടും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തല ആട്ടികൊണ്ട് നടന്നു,

 

“ആ വാതിൽ അങ്ങ് അടച്ചിട്ടെരെ”

 

“ശരി സർ”

 

“ആ പിന്നെ ഞാൻ എന്താ സാറും ഷേർളി ചേച്ചിയും… എന്നെ ചേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചാമതി ഇനി… അതുപോലെ എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെലും ചോദിക്കാൻ മടിക്കേണ്ട കേട്ടോ”