ശ്യാമയും സുധിയും [ഏകൻ] 175

ശ്യാമ അവളുടെ സീറ്റിലേക്ക് പോയി.

അന്ന് വൈകുന്നേരവും അവൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി. ഇന്നെങ്കിലും അയാളെ കാണണം എല്ലാം പറയണം. അയാൾ തന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞെങ്കിൽ മാപ്പ് പറഞ്ഞിട്ടായാലും അയാളുടെ കാല് പിടിച്ചിട്ടായാലും ഈ പ്രശ്നത്തിൽ നിന്നും തല ഊരണം.

എന്നാൽ ഇന്നും അയാൾ ഉറക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു. അയാളെ കുറച്ചു സമയം നോക്കി നിന്ന ശേഷം തിരിച്ചു പോകാൻ നോക്കി.

” എവിടെ പോകുന്നു.? ഇങ്ങനെ വന്നു നിന്ന് ഒന്നും പറയാതെ പോയാൽ മതിയോ? ആരാണെന്നെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ നന്നായിരുന്നു. ” അയാൾ പറഞ്ഞു.

“അത് ഞാൻ ശ്യാമ. വെറുതെ ഇത് വഴി പോയപ്പോൾ ഒന്ന് നോക്കിയെന്നെ ഉള്ളൂ.’

“ആണോ? എന്നെ മുൻപ് എവിടെ വെച്ചെങ്കിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? എന്റെ പേരെങ്കിലും അറിയാമോ?”

“ഇല്ല. എനിക്ക് അറിയില്ല. ഞാൻ ഇതിന് മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ല”

“എന്നാൽ എന്റെ പേര് ‘ ‘ സുധി’ ശ്യാമയെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. വ്യക്തമായി കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എവിടുന്നാണെന്ന് ഞാൻ പറയണോ?”

ശ്യാമ പേടിച്ചു പോയി.

“എന്നെ എവിടുന്ന് എവിടുന്ന് കണ്ടെന്ന..? ഞാൻ നിങ്ങളെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ?”

“ശ്യാമ എന്നെ കണ്ടെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ പറഞ്ഞോ?.എന്നെ കണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് പറയേണ്ടത് ഞാൻ അല്ല ശ്യാമയാണ്. . പക്ഷെ ഞാൻ ശ്യാമയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ എന്ന് പറയേണ്ടത് ഞാൻ അല്ലേ? ഞാൻ ശ്യാമയെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ”

“എവിടുന്ന് ? എവിടുന്നാ എന്നെ കണ്ടത്? ചുമ്മാ കള്ളം പറയരുത്”

“എവിടുന്നെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഇവിടുന്ന്. ഇവിടുന്ന് തന്നെ . ഇന്നലെ ഇവിടെ വന്നില്ലേ? എന്നെ നോക്കി നിന്നില്ലേ? അപ്പോൾ കണ്ടു “