ശ്യാമയും സുധിയും 4 [ഏകൻ] 144

അത് കേട്ട് ശ്യാമ സംശയത്തോടെ നോക്കി. സുധി തുടർന്നു പറഞ്ഞു.

” ഞാൻ ഒരു വാണം വിട്ടോട്ടെ..? അതും ശ്യാമയെ ഓർത്ത്.”

അത് കേട്ട് ശ്യാമ ഞെട്ടി. പണ്ട് ശ്യാമയുടെ ഭർത്താവ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയാറുള്ളത് ശ്യാമ ഓർത്തു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

“അയ്യേ…! പ്ലീസ് അപ്പു ഏട്ടാ അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ. എന്നെ പറ്റി അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കല്ലേ.?. ”

” പ്ലീസ് ശ്യാമേ പ്ലീസ്. എനിക്ക് വേണമെങ്കിൽ ശ്യാമയോട് പറയാതെ ശ്യാമയുടെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ ഇത് ചെയ്യാം ആയിരുന്നു. എന്നിട്ടും ശ്യാമയോട് സമ്മതം ചോദിച്ചല്ലേ ഞാൻ ചെയ്യുന്നത്.. ”

“അത് അല്ലെങ്കിലും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ എന്റെ സമ്മതം ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ.. പിന്നെ എന്തിനാ എന്നോട് ചോദിച്ചത്.. എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഉള്ളത് പറയുന്നത് ..?” ശ്യാമ സുധിയോട് ചോദിച്ചു.

“അത് . ഞാൻ ശ്യാമയെ ഓർത്ത് അല്ലേ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്. അതുകൊണ്ട് മാത്രം ചോദിച്ചതാ.. ശ്യാമയുടെ ഈ മണം.. എന്നേ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിക്കുന്നു. പ്ലീസ് ശ്യാമേ പ്ലീസ്..”

ശ്യാമയ്ക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ ആയി

എത്ര പേര് ഞാൻ അറിയാതെ എന്നെ ഓർത്തു ചെയ്യുന്നുണ്ടാകും. ഇപ്പോൾ അപ്പു ഏട്ടൻ ചെയ്തെന്ന് വെച്ച് തനിക് എന്താ. പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ താൻ അറിയുക പോലും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. അങ്ങനെ എല്ലാം ചിന്തിച്ച ശേഷം ശ്യാമ ഒടുവിൽ പറഞ്ഞു.

“ചെയ്‌തോ.. അതിന് എന്നോട് എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നത് അതൊക്കെ അപ്പു ഏട്ടന്റെ ഇഷ്ട്ടം അല്ലേ..?..”

“താങ്ക്സ് ശ്യാമേ താങ്ക്സ്. അതേ എന്റെ ഇഷ്ട്ടം ആണ്. പക്ഷെ ശ്യാമയുടെ ഏത് ഓർത്ത് ഞാൻ ചെയ്യണം. അത് ശ്യാമ പറയണം.” ശ്യാമയെ അടി മുടി നോക്കി കൊണ്ട് സുധി ചോദിച്ചു.