ശ്യാമയും സുധിയും 5 [ഏകൻ] 168

പിന്നെ ഞാൻ അവിടുന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ കൈയോ കാലോ അനക്കാൻ പോലും പറ്റിയില്ല. അമ്മാതിരി വേദന ആയിരുന്നു. പിന്നെ അങ്ങനെ അങ്ങ് കിടന്നു. എന്നാലും ഞാൻ കരുതിയിരുന്നു ശ്യാമ വരും എന്ന് . എന്നോട് എത്ര ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് ചോറ് വാരിത്തരാൻ ശ്യാമ വരുമെന്ന്. എന്നിട്ടും ശ്യാമ വന്നില്ല. അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ശരിക്കും ബോധ്യമായത് ഞാൻ വലിയ തെറ്റാണ് ശ്യാമയോട് ചെയ്തത് എന്ന്.

ഞാൻ ചെയ്തതൊന്നും എനിക്ക് തിരിച്ചു എടുക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ ശ്യാമേ. സോറി പറയാൻ അല്ലേ എനിക്ക് കഴിയൂ. ഇനി അങ്ങനെ ഒന്നും ചൈയ്യാതിരിക്കാനും. ശ്യാമേ സോറി. ”

ശ്യാമ കരഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും കുറച്ചു നേഴ്സ് മാരും ഡോക്ടറും അവിടെ വന്നു. എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

“എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഇപ്പോൾ വേദന കുറഞ്ഞോ. വേദനയുടെ ഇഞ്ചക്ഷൻ ആണ് നേരെത്തെ വെച്ചത്. ഒരു ഓപറേഷൻ കൂടെ വേണ്ടി വരും ”

കാഷ്വാലിറ്റിയിൽ നിന്ന് സുധിക്ക് തന്നെ ഒരു ഇഞ്ചക്ഷൻ വെച്ചിരുന്നു.

അത് കേട്ടപ്പോൾ ശ്യാമയുടെ മുഖം ചുള്ങ്ങി. അവൾക്ക് വേദനയും സങ്കടവും തോന്നി.

ഡോക്ടർ തുടർന്നു പറഞ്ഞു.

“എന്നാ ആദ്യം കരുതിയത്. പക്ഷെ വേണ്ട. കാലിലെ പ്ലാസ്റ്റർ ഒന്ന് അഴിച്ചു കെട്ടിയാൽ മതിയാകും. കൈയിൽ ഒന്ന് കൂടെ ഇടേണ്ടി വരും അത്രയേ ഉള്ളൂ. എന്തായാലും അത് വൈകുന്നേരം മാത്രമേ നടക്കൂ. ”

സുധി ചിരിച്ചു.

“ചിരിച്ചോ ചിരിച്ചോ എന്തും നേരിടാൻ ഉള്ള തന്റെ ഈ ചിരിയില്ലേ അതിന് നൂറ് മാർക്ക്.” ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു.