ശ്യാമയും സുധിയും 5 [ഏകൻ] 168

“എന്തും നേരിടാൻ ഉള്ള ചിരി അല്ല സാറെ ഇത്. ഇത് ഭയം മറയ്ക്കാൻ ഉള്ള ചിരിയാ.. വേദനിക്കുമ്പോഴും സങ്കടപ്പെടുമ്പോഴും തോൽക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാണെങ്കിൽ പോലും ഇങ്ങനെ മുഖത്തു നോക്കി ചിരിക്കാൻ കഴിയുന്നവനെ പിന്നെ ആർക്കും തോൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ”

അത് കേട്ട് ഡോക്ടർ ചിരിച്ചു. പിന്നെ തിരിച്ചു പോയി.

അവർ പോയപ്പോൾ സുധി ശ്യാമയോട് പറഞ്ഞു.

” ശ്യാമ വേണമെങ്കിൽ സ്കൂളിൽ പൊയ്ക്കോളൂ. അല്ലെങ്കിൽ വീട്ടിൽ. എവിടെ പോയാലും കരഞ്ഞുകൊണ്ടല്ല ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നേരിടണം. അത് എതിരെ നിൽക്കുന്നവന്റെ ഉള്ളിൽ പേടി ഉണ്ടാക്കും. ശ്യാമ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ ആ മാനേജരുടെ മുഖത്തു നോക്കണം. . ”

“ഇല്ല. ഞാൻ ഇന്ന് പോകുന്നില്ല. എന്തായാലും ഇന്ന് ഞാൻ വരില്ല എന്ന് അയാളോട് പറഞ്ഞു. ഇനി പോകുന്നില്ല. ഞാൻ അപ്പു ഏട്ടന് ചോറ് തന്നിട്ട് ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം പോയിക്കൊള്ളാം.”

സുധി അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ശ്യാമേ എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു ഞാൻ കുറച്ചു സമയം ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ..? ഇന്നലെ ഒരു തുള്ളി ഉറങ്ങിയില്ല.”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞു സുധി കണ്ണ് പൂട്ടി. അവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന ശ്യാമ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എഴുനേറ്റ് സുധിയുടെ കാലിൽ തൊട്ടു കരഞ്ഞു. പിന്നെ കണ്ണീർ തുടച്ചു വീണ്ടും ആ കസേരയിൽ ഇരുന്നു. ശ്യാമയ്ക്കും ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശ്യാമയും ആ സ്വപ്നത്തിന് ശേഷം ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയില്ല. അവിടെ അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു നേരം വെളുപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

ശ്യാമ ആ സ്വപ്നത്തെ കുറിച്ച് ഓർത്തു. ആ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടെന്നോണം തനിക്കു രതി മൂർച്ച ഉണ്ടായി. അവിടെ മുഴുവനും നനഞ്ഞു. അതും അപ്പു ഏട്ടൻ തന്നെ ചെയ്യുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടു. . വിവാഹത്തിന് ശേഷം തനിക്ക് ശരിക്കും അങ്ങനെ ഒരു രതിമൂർച്ച ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഇല്ല എന്ന് പറയേണ്ടി വരും.