ശ്യാമയും സുധിയും 5 [ഏകൻ] 168

ഒരു വർഷത്തോളം സുധിയേട്ടൻ പിറകെ നടന്നിട്ടാണ് താൻ ഇഷ്ട്ടം സമ്മതിച്ചത്. പിന്നെ ഒരു ആറുമാസം ഞങ്ങൾ പ്രേമിച്ചു നടന്നു. അതിന് ശേഷം വിവാഹം. പിന്നെ ഒരു ആറുമാസം കൂടെയേ സുധിയേട്ടൻ തന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ബെഡ്‌റൂമിൽ സുധിയേട്ടന് എന്നും സുധിയേട്ടന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു പ്രധാനം. തന്നെ കൊണ്ട് എന്തെല്ലാം ചെയ്യിച്ചു. തന്റെ ആഗ്രഹമോ സന്തോഷമോ ഒന്ന് തിരക്കുക പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എല്ലാം സുധിയേട്ടന്റെ ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു. പക്ഷെ എന്ത് തന്നെ ആയാലും തനിക്കു സുധിയേട്ടനെ ജീവൻ ആയിരുന്നു. സുധിയേട്ടന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും താൻ എതിര് നിന്നിട്ടില്ല.

ആകെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് . തനിക്കു ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേണം എന്നായിരുന്നു. അത് പിന്നെ ആക്കാം പിന്നെ ആകാം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഒരു കുഞ്ഞിനെ തനിക്കു തന്നില്ല. അതിനു മുൻപേ തന്നെ വിട്ട് പോയി.

എന്നാൽ ഇവിടെ ഇതാ ഒരാൾ തന്നോട് ഉറങ്ങാൻ അനുവാദം ചോദിക്കുന്നു. എന്ത് വിരോധാഭാസം. അപ്പു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരുപാട് കുറുമ്പുകൾ ഒക്കെ അപ്പു ഏട്ടൻ കാണിക്കുമെങ്കിലും ആള് വെറും പാവം ആണ്. ഒരു പഞ്ച പാവം.

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു ശ്യാമ അറിയാതെ സുധിയുടെ മുഖത്തു നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ആഹാ!! കെട്ട്യോൻ കിടന്നു ഉറങ്ങുമ്പോൾ കെട്ട്യോനെ നോക്കി ചിരിക്കുകയാ.”

അങ്ങനെ പറയുന്നത് കേട്ടാണ് ശ്യാമ ഞെട്ടി എഴുനേറ്റ് നോക്കിയത്.

സിസ്റ്റർ ശ്യാമയോട് പറഞ്ഞു.

“കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടായാലും മതി ഇതിൽ ഉള്ളത് മുഴുവനും വാങ്ങണം. അത്രയും സമയം കെട്ട്യോനെ നോക്കി തന്നെ ഇരുന്നോ..”