“അപ്പം ഇതാര്ക്കാ?”
സ്പൂണില് നിന്ന് കാസറോളിലേക്ക് തിരികെ വെച്ച് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“കാര്ലോസിനാടാ…”
അമ്മ പറഞ്ഞു.
“അവനോ? അത് എന്നേത്തിന്?”
“എടാ, കൊറേ നാളുകൂടി തൊട്ടയല്വക്കത്ത് ആളെത്തിയതല്ലേ?”
“അത് ശരി!”
അല്പ്പം ദേഷ്യത്തോടെ ഞാന് ചോദിച്ചു.
“അപ്പം രണ്ട് കൊല്ലം മുമ്പല്ലേ സാലി ചേച്ചീം ഫാമിലീം അയലോക്കവായിട്ട് വന്നത്? അവര്ക്കൊന്നും കൊടുത്തില്ലല്ലോ!”
വീടിന്റെ പടിഞ്ഞാറു ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി ഞാന് ചോദിച്ചു.
“അവളെപ്പോലെയാണോ കാര്ലോസ്?”
അമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്നാ സ്നേഹോം സഹകരണോമുള്ള ചെറുക്കനാ? ഒന്നുവല്ലേലും നിന്റെ ക്ലാസ് മേറ്റല്ലേ? വന്നപ്പം തൊട്ട് ഓരോരോ കുഞ്ഞു ഹെല്പ്പൊക്കെ അവന് ചെയ്യുന്നുണ്ട്,”
“സ്നേഹോം, സഹകരണോം!”
അമ്മ കേള്ക്കാതെ ഞാന് പിറുപിറുത്തു.
എന്നെ എന്തോരം ഉപദ്രവിച്ച മൈരനാ! എന്നിട്ടാണ്!
ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞ്, ഉണ്ടാക്കിയ പായസം കാര്ലോസിനു കൊടുക്കാന് ഞങ്ങള് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. സാധാരണ അയല്വക്കത്ത് പോകുമ്പോള് അമ്മ പ്രത്യേകിച്ച് ഒരുക്കമൊന്നും നടത്താറില്ല. ഇന്ന് പക്ഷെ പുതുതായി വാങ്ങിയ വെളുപ്പില് ചുവന്ന ലംബ ലൈനുകളുള്ള നൈറ്റിയാണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്. മുഖത്ത് അല്പ്പം മേക്കപ്പൊക്കെ ഇടാന് മറന്നില്ല.
“ഷാള് എന്തിയെ?”
മുഴുത്ത മാറിലേക്ക് നോക്കി ഞാന് ചോദിച്ചു.
“നമ്മളതിന് ടൌണിലേക്ക് ഒന്നുവല്ലല്ലോ പോകുന്നേ! തൊട്ടടുത്ത്, അയലോക്കത്തല്ലേ? എന്നും കാണുന്നോരും! അതിന് ഷാളൊക്കെ എന്തിനാ ഇടുന്നെ?”
Smitha evdanu ninagal
Smithaji….ninagal veendum mungiyyo……evdanu ……