സിന്ദൂര രേഖപോലെ 2 [Ajitha] 132

ഞാൻ : ചേട്ട നമുക്ക് പോകാം.

ചേട്ടൻ : മോളെ നാളെ പോകാം നമുക്ക്

ഞാൻ : അയോ അത് പറ്റില്ല. നാളെ എന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീടുവരെ പോകണം.രാവിലെ 7 എനിക്കു അവളുടെ വീട്ടിലെത്തണം

ചേട്ടൻ : മോളെ എവിടെ ഫോറെസ്റ്റ് മേഖലാ ആയോണ്ട് ചിലപ്പോൾ ആനയിറങ്ങും.

ഞാൻ : അത് പറ്റില്ലേ പോയെ പറ്റു

ചേട്ടൻ അവരോടു കാര്യം പറഞ്ഞു അവർ എന്താക്കെയോ പറഞ്ഞു

ചേട്ടൻ : മോളെ മോൾക്ക്‌ വണ്ടി ഒടിക്കാൻ അറിയില്ലേ

ഞാൻ : അറിയാം

ചേട്ടൻ : മോൾക്ക്‌ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാൻ പറ്റുമോ

ഞാൻ : ചേട്ടന് ഫ്രണ്ട്സുമായി നിൽക്കണം അല്ലേ. ഞാൻ കാരണം നിങ്ങളുടെ സന്ദോഷം കളയുന്നില്ല.ഞാൻ പൊക്കോളാം

എന്നിട്ട് എല്ലാരേയും ചന്നു കണ്ടു യാത്ര പറഞ്ഞു അവർക്കു ലിപ്‌ലോക്ക് ചെയ്തു. ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു. 3 km കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരാന റോഡിൽ നിൽക്കുന്നു ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വേറൊരു വഴിയിൽ കൂടി വണ്ടി തിരിച്ചു പോയി. എനിക്കങ്ങു ടെൻഷൻ ആയി. തിരിഞ്ഞോന്നു നോക്കി ആന പിറകിൽ ഉണ്ട്‌. ഞാൻ നല്ല സ്പീഡിൽ വണ്ടി ഓടിച്ചു. റോഡ് കഴിഞ്ഞു എപ്പോൾ ഞാനും വണ്ടിയും കാട്ടിലായി. ചേട്ടൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതാ പോകണ്ടാന്നു, എനിക്കു എന്നെ ഓർത്തു ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു. ഞാൻ വണ്ടി ഓഫ്‌ ചെയ്തു . അതിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. അപ്പോൾ ഒരാൾ കാറിന്റെ ഗ്ലാസിൽ മുട്ടി. ഞാൻ വണ്ടിയിൽ ഉള്ള ടോർച് വെച്ചു അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി. ഒരു ആദിവാസിയാണ്. എനിക്കു ആശ്വാസം ആയി ഒരു മനുഷ്യനെ കണ്ടല്ലോ.അയാൾ തമിഴും മലയാളവും കളർന്ന ഭാഷയിൽ എന്നോട് ചോദിച്ചു, ( ആദിവാസിയുടെ ഭാഷ മലയാളത്തിൽ ആക്കി എഴുതുകയാണ്

??)

ആദിവാസി : എന്താ ഇവിടെ ഈ രാത്രിയിൽ

ഞാൻ : ഒരാന വന്നു എന്റെ പിറകിൽ വഴി തെറ്റിപ്പോയി എനിക്കു

ആദിവാസി : ഓഹോ. ഈ സമയം ആനകളുടെ ശല്യം ഉണ്ട്‌ ഇവിടെ.

ഞാൻ : ചേട്ടൻ എനിക്കു പോകണമായിരുന്നു.