സിന്ദൂരരേഖ 15 [അജിത് കൃഷ്ണ] 466

വിശ്വനാഥൻ :ഓഹ് ഇനി ഇപ്പോൾ സമയം കുറെ ആയില്ലേ അവരൊക്കെ കിടന്ന് ഉറങ്ങി കൊള്ളും. പിന്നെ നിന്റെ കിഴങ്ങൻ കെട്ടിയോൻ ഇതൊന്നും അറിയാതെ അവിടെ കിടന്നു സ്വപ്നം ഒക്കെ കണ്ട് ഉറങ്ങട്ടെ. നമുക്ക് ഇവിടെ കിടന്നു പൊളിക്കാം.

അഞ്‌ജലി പറയുന്നതിൽ നിന്നും സംസാരിക്കുന്നത് അഞ്‌ജലിയുടെ ജാരനോട് ആണെന്ന് മൃദുലയ്ക്ക് വ്യക്തമായി. എന്നിരുന്നാലും അവളുടെ സംസാരം മാത്രമേ മൃദുലയ്ക്ക് കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. അല്ലേലും ഒളിച്ചും പതുങ്ങിയും ഉള്ള കാമ കേളികൾ കാണാനും കേൾക്കാനും മൃദുലയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായി തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഒരു സംഭവം തന്നെ ആണല്ലോ നമ്മുടെ മൃദുല കുട്ടിയുടെ കാമരൂപം പുറത്ത് എടുപ്പിച്ചത്. എന്തായാലും അവൾ കാതോർത്തു അങ്ങനെ അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു.

അഞ്‌ജലി :അതെ ഇതൊന്നും ഞാൻ ഇത് വരെ ഉപയോഗിച്ച് നോക്കിയിട്ടില്ല.

വിശ്വനാഥൻ :ഇനി നമുക്ക് അതൊക്കെ പരീക്ഷിച്ചു നോക്കാല്ലോ. നമുക്ക് വീണ്ടും ഒന്ന് കൂടി ചെയ്യണ്ടേ ഇങ്ങനെ ഫോൺ വഴി എത്ര നാൾ നമ്മൾ സുഖിച്ചു കളിക്കും.

അഞ്‌ജലി :നേരിട്ട് ഇനി എപ്പോഴാന്ന് എങ്ങനെ പറയാനാ,!!!ഇവിടെ നിന്ന് സ്കൂളിൽ പോകുമ്പോൾ വരെ എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല ഇങ്ങേർക്ക് എന്നോട് സംശയം ഉള്ളത് പോലെ എന്തോ ഒരു തോന്നൽ.

വിശ്വനാഥൻ :ഉം എന്നാൽ പിന്നെ നമുക്ക് ദിവ്യയുടെ വീട്ടിൽ കൂടിയാലോ?

അഞ്‌ജലി :ടീച്ചറുടെ അങ്ങോ!!!

വിശ്വനാഥൻ :അവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ലല്ലോ, ഉള്ളൊരുത്തൻ എവിടെയോ കിടന്നു കഷ്ടപ്പെടുന്നു ദിവ്യ എന്റെ കീഴിൽ കിടന്നു കുറെ കഷ്ട്ടപെട്ടിട്ടുണ്ട്. മാലതിയെ പോലെ അല്ല ദിവ്യ കുറച്ചു കൂടി സുന്ദരി തന്നെ ആണ് അതിൽ ഉപരി ഒത്ത ചരക്കും.

അഞ്‌ജലി :അപ്പോൾ എല്ലാരുമായി ഈ പണി ഉണ്ട് അല്ലെ.

വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ ഇല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഭർത്താവിന്റെ സുഖം കിട്ടാത്ത നല്ല ചരക്ക് വീട്ടമ്മമാരെ സുഖം കൊടുത്തു സുഖം കൊടുത്തു വളർത്തി എടുക്കുവല്ലേ എന്നെ പോലെ ഉള്ളവർ.

അഞ്‌ജലി :ഉം കൊള്ളാം !!

വിശ്വനാഥൻ :മോൾക്ക്‌ അറിയാമോ ഈ ദിവ്യമോള് നിന്നെ പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു. ഒരു നാടൻ പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു. വീട് മാറി ഇവിടെ താമസിക്കാൻ വന്നതാ അപ്പോൾ അവളുടെ ഭർത്താവും അയാളുടെ അച്ഛനും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. വിസ റെഡി ആയി കെട്ടിയോൻ ദുബായ്ക്ക് പറന്നപ്പോൾ അവള് നാട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്കായി. പിന്നെ എന്റെ ഒരു കണ്ണ് അവളുടെ മേലെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഭാഗ്യം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ കെട്ടിയോന്റെ അച്ഛൻ ഒരു ചെറിയ അറ്റാക്കിൽ ഡിം. അത് എനിക്ക് ഉപകാര പെട്ടു.

അഞ്‌ജലി :എന്നിട്ട് !!!

വിശ്വനാഥൻ :കള്ളി ഇതൊക്കെ കേൾക്കാൻ ഭയങ്കര ഇന്ട്രെസ്റ്റ് ആണല്ലേ

അഞ്‌ജലി :ഉം. !!!

വിശ്വനാഥൻ :എന്നിട്ട് എന്താകാൻ അയാൾക്ക്‌ കർമ്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പോയല്ലേ പറ്റു. അയാൾ നമ്മുടെ മാലതിയെ ഏല്പിച്ചു തിരിച്ചു പറന്നു.