സിന്ദൂരരേഖ 17 [അജിത് കൃഷ്ണ] 634

ആണ്. നല്ല ഒരു കുടുംബിനി ആയി ജീവിച്ചു വന്നവൾ. ഭർത്താവിന്റെ ജോലി തിരക്കിൽ അയാൾ ദുബായ്ക്ക് പറന്നപ്പോൾ, സ്വയം ഒരു ജോലിക്ക് പരിശ്രമിച്ചു അതിന്റെ ഫലമായി നല്ല ഒരു സർക്കാർ ജോലി അവരെ തേടി എത്തി. എന്നാൽ വീട്ടിൽ നിന്നും മാറി ഒരുപാട് ദൂരെ ആയിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് അതിൽ മനോ വിഷമം ഉണ്ടായി എന്നാൽ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ സപ്പോർട്ട് അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചു. കിട്ടിയ ജോലി നഷ്ടം ആകാതെ ഇരിക്കാൻ സ്കൂളിനോട്‌ ചേർന്നു നല്ല ഒരു വീടും വാങ്ങി പോക്ക് വരവുകൾ എളുപ്പമാകാൻ ഒരു ഭർത്താവിന് എന്ത് കടമ ചെയ്തു കൊടുക്കാൻ കഴിയുമോ അത് അയാൾ നിർവഹിച്ചു. എന്നാൽ ദിവ്യയെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിന് അത് മാത്രം പോരാതെ വന്നു. സ്വന്തം ജോലിയിൽ അവൾ മതി മറന്നു പോയി. ദിവസവും തന്റെ ഭർത്താവിനോട്‌ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവൾ പിന്നെ ആഴ്ചയിലേക്ക് മാറി സംസാര രീതി. അപ്പോൾ ആയിരുന്നു വിശ്വനാഥനും അമറും അവളെ ശരീരം കൊണ്ട് കീഴ്പെടുത്തിയത്. അത്രയും നാൾ അവൾ എങ്ങനെ ആയിരുന്നു എന്ന് പോലും സ്വയം മറന്നു കൊണ്ട് പരപുരുഷ സുഖത്തിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തി. ആദ്യം ദിവ്യയുമായി രതി നടനം നടത്തിയത് വിശ്വനാഥൻ ആയിരുന്നു. അത്രയും നാൾ അവളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു നടന്ന കെട്ടിയോനെ പോലും മറന്ന് അവൾ രതിനടനം ആടി, താൻ ചെയ്ത കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് തന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് തന്റെ ഭാര്യ അഭിമാനം കൊള്ളുക ആണെന്ന് കരുതിയ അയാൾ അറിയുന്നുവോ ഭാര്യ പിഴച്ചവൾ ആയി മാറി എന്ന്.

ഇനി അഞ്‌ജലിയുടെ കാര്യം ആണെങ്കിൽ നമുക്ക് അത് നല്ല പോലെ അറിയാവുന്നതും ആണ്. മിഥിലാപുരിയിലേക്ക് അഞ്‌ജലി എത്തിയത് ഒരു നല്ല കുടുംബിനി ആയിട്ട് ആയിരുന്നു. എന്നാൽ അസ്വാഭാവികത നിമിഷത്തിൽ അവൾ കണ്ട ഒരു വേഴ്ചയും പിന്നെ തന്റെ ഭർത്താവിനോട് തനിക്ക് തോന്നിയ ദേഷ്യവും മുരടിപ്പും അഞ്‌ജലിയേയും കാമത്തിന്റെ മടി തട്ടിലേക്ക് ഇറക്കി വിട്ടു. ഒറ്റയ്ക്ക് പുറത്ത് പോകാൻ ഭയന്നിരുന്ന അഞ്‌ജലി ഇപ്പോൾ സുഖം തേടി ഒരു പേടിയും ഇല്ലാതെ പുറത്ത് പോകുന്നു. സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതിരൂപമായി തന്നോട് ഒപ്പം ഇറങ്ങി വന്ന തന്റെ പ്രിയതമ ഇപ്പോൾ തന്റെ ശത്രുവിന്റെ കൂടെ ഒരു ബെഡിൽ കെട്ടി മറിയുക ആണെന്ന് വൈശാഖനും അറിഞ്ഞില്ല. എന്തായാലും ആഹാരം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു മൂന്നുപേരും ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി. വിശ്വനാഥൻ തന്റെ വെള്ളയും വെള്ളയും വേഷത്തിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു. ദിവ്യ ടീച്ചർ വീട്ടിൽ ആയത് കൊണ്ട് ഒരു ഓറഞ്ചു കളർ നൈറ്റി ആയിരുന്നു വേഷം. അഞ്‌ജലി ഒരു ചുമപ്പ് സാരിയൊക്കെ ഉടുത്തു നല്ല പോലെ ഒരുങ്ങി ആയിരുന്നു നിൽപ്പ്.

വിശ്വനാഥൻ :എന്റെ ദിവ്യ മോളെ, ഈ അഞ്‌ജലി മോളെ പോലെ നല്ല സെറ്റപ്പ് ആയിട്ട് ഒന്ന് അണിഞ്ഞു ഒരുങ്ങി നിൽക്കാഞ്ഞത് എന്താ !?

ദിവ്യ :ഉം പിന്നെ അതെ ഞാൻ വീട്ടിൽ തന്നെ അല്ലെ നിൽക്കുന്നത് പിന്നെന്താ, പിന്നെ ഞാൻ കുളിച്ചിട്ടുണ്ട് നല്ല അടിപൊളി ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ല എങ്കിലും.

വിശ്വനാഥൻ :ഈ നാടൻ സ്റ്റൈലിൽ ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ ഒരു മാതിരി ഫീൽ ആണ് മോളെ.

ദിവ്യ :എന്തിനു കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ നമുക്ക് ഉടു തുണി പോലും കാണുക ഇല്ലല്ലോ, പിന്നെന്തിനാ വെറുതെ അതൊക്ക എടുത്തു ഇട്ട് നിൽക്കുന്നത്.

വിശ്വനാഥൻ ബെഡിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് അഞ്‌ജലിയെ നോക്കി. അവളുടെ മാദക മേനി കണ്ടിട്ട് അയാൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അതെ സമയം ദിവ്യ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കതകിന്റെ കുറ്റി ഇടുക ആയിരുന്നു. ദിവ്യ തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോൾ അവളുടെ നിതംബരങ്ങൾ കണ്ടു അയാൾക്ക് കൊടി മരം ഉയർന്നു പൊങ്ങി. അയാളുടെ സ്വപ്നസുന്ദരിമാരെ രണ്ടു പേരെയും ഒരേ സമയം തന്റെ മെത്തയിൽ കിട്ടിയതിൽ അയാൾക്ക് അതീവ സന്തോഷം തോന്നി. രണ്ടു പേരെയും നല്ല പോലെ പണ്ണി തകർക്കുക അത്‌ മാത്രം ആയി അയാളുടെ ചിന്ത. ദിവ്യ കതകിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് അഞ്‌ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു എന്നിട്ട് അവളുടെ തോളിൽ കൈ ഇട്ട് കൊണ്ട് അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു വിശ്വനാഥൻ ഇരിക്കുന്ന ബെഡിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. വിശ്വനാഥന്റെ അടുത്തായി തന്നെ അഞ്‌ജലി ഇരുന്നു. അവളുടെ ഇടതു വശം ചേർന്ന് ദിവ്യയും ഇരുന്നു. അയാൾ കൈ എടുത്തു ഉയർത്തി അവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചു മെല്ലെ ഉയർത്തി. ആ നാടൻ ചരക്കിന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അയാളുടെ കണ്ട്രോൾ പോയി തുടങ്ങി. ദിവ്യ അതെ സമയം അഞ്ജലിയുടെ പിന്നിൽ ചേർന്ന് ഇരുന്നു കൊണ്ട് അവളെ കൂടുതൽ സജ്ജയാക്കുക ആയിരുന്നു. വിശ്വനാഥന്റെ വിരലുകൾ