സ്മിത എന്‍റെ അമ്മായിയമ്മ [Rashford] 749

അങ്ങനെ +2 കഴിഞ്ഞ് ഡിഗ്രിയായി. അവിടെയും സന്ധ്യയും റാമും ഒരേ കോഴ്സ് ഒരേ ക്ലാസ്സ്. അവര്‍ തമ്മിലുള്ള സൗഹൃദം അത് പോലെ വളര്‍ന്നു. കോളേജില്‍ മൂന്നാ വര്‍ഷമായപ്പോഴേക്കും സന്ധ്യയുടെ മനസ്സില്‍ അവനോടുള്ള പ്രണയം പൊട്ടിമുളച്ചിരുന്നു. വളരും തോറും അവന്‍റെ സൗന്ദര്യത്തിന് മാറ്റം വെച്ചിരുന്നു. മുടിയൊക്കെ നീളത്തില്‍ വളര്‍ത്ത, നല്ല കട്ടതാടി. അത്യാവശ്യം ഫിറ്റായ ബോഡി. കൂടെ അവന്‍റെ ചിരി ആരെയും മയക്കുന്നതായിരുന്നു. കോളേജില്‍ അത്ര വലിയ ഹീറോ അല്ലെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ആരാധകര്‍ അവനുമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ റാമിന്‍റെ മനസ്സില്‍ ചെറുപ്പത്തില്‍ സ്മിതയോട് തോന്നിയ അഭിനവേശം. അത് വളര്‍ന്ന് വലിയ ആവേശമായി മാറിയിരുന്നു. എങ്ങനെ വളയക്കും എന്നറിയില്ലെങ്കിലും തന്‍റെ കന്നിക്കളി അത് സ്മിതയോടൊപ്പം ആയിരിക്കണമെന്നായിരുന്നു അവന്‍റെ ആഗ്രഹം. അതിനായി കോളേജിലെ വെടികളെയും, ചരക്ക് മിസ്സുമാരെയും എല്ലാം അവന്‍ ഒഴിവാക്കി. ഒഴിവാക്കിയത് അല്ല, അവരെ കിട്ടാന്‍ കഷ്ടപ്പെടണം അത്ര തന്നെ. സന്ധ്യയക്ക് അവനോടുള്ള മാറ്റവും അവന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് അറിയത്തില്ലല്ലോ റാമിന് നോട്ടം അവളുടെ അമ്മയെ ആണെന്ന്.

ഒരു ദിവസം ചെറിയ തലവേദന കാരണം ഉച്ചയക്കത്തെ ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്തു റാം വീട്ടിലേക്ക് പോവുകയായിരുന്നു. അത്യാവശ്യം ചെറിയ ഒരു മഴക്കോളുമുണ്ടായിരുന്നു. അവന്‍ വളരെ പതുക്കെ അവന്‍റെ ബുള്ളറ്റ് ഓടിച്ചോണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അവന്‍റെ കുറച്ച് മുമ്പിലായി ഒരു മഞ്ഞ ചുരിദാറില്‍ പൊതിഞ്ഞ രണ്ട് കുണ്ടിപന്തുകള്‍ മത്സരിച്ച് തെന്നിയിറങ്ങുന്നത് അവന്‍റെ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടു. ആ മത്തങ്ങ കുണ്ടികളുടെ ഉടമസ്ഥയെ എത്ര ദൂരത്ത് നിന്ന് കണ്ടാല്‍ അവന്‍ തിരിച്ചറിയുമായിരുന്നു. അതെ അവന്‍റെ സ്മിതയാന്‍റി തന്നെയായിരുന്നു. അവന്‍ ബൈക്ക് നേരെ അവളുടെ അടുത്ത് കൊണ്ട് നിര്‍ത്തി.

റാംഃ ഹലോ മാഡം.

സ്മിതഃ ആഹ് മോനോ.

അവന്‍റെ മാഡം വിളി സ്മിതയക്ക് ചെറുതായി സുഖിച്ചു.

റാംഃ അതെ, എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്. ഞാന്‍ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യണോ.

സ്മിതഃ അതെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്താല്‍ വലിയ ഉപകാരമായിരുന്നു സാര്‍.

രണ്ട് പേരും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് തമാശിച്ചു.

സ്മിതഃ നിനക്ക് കോളേജ് ഇല്ലെ ചെറുക്കാ. അതോ ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്തു വല്ല പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാന്‍ പോവാണോ.