സ്മിത ടീച്ചറുടെ അവിഹിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര 3 [രോഹിത്] 643

വെറുപ്പിനുള്ള കാരണം ആയി. അങ്ങനെ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കൻമാർ ആണെങ്കിലും മാനസികമായി രണ്ട് ധ്രുവങ്ങളിലായി ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചു പോന്നു. വളർന്നു വരുന്ന രണ്ട് കുട്ടികളെ ഓർത്തു ഞാൻ എല്ലാം സഹിച്ചു പേരിനു മാത്രം ജേക്കബിന്റെ ഭാര്യയായി ജീവിച്ചു പോന്നു.ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞ കാര്യം ഇച്ചായന് അറിയില്ലെങ്കിലും മാനസികമായി എനിക്ക് പുള്ളിയെ അംഗീകരിച്ചു കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒപ്പം എന്നെ ചതിച്ചു മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ പിന്നാലെ സുഖം തേടിപോയ അയാളോടുള്ള പക എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഒരു കോണിൽ എരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ അഞ്ചു വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി.ഇപ്പോൾ ജിയ മോൾ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ നല്ല മാർക്കോടെ പാസ്സ് ആയി പ്ലസ് വണ്ണിൽ ആണ് പഠിക്കുന്നത്. ജിൻസി ഒൻപതിലും.നിരന്തരമായ പരിശ്രമങ്ങളുടെ ഫലമായും ചില രാഷ്‌ട്രീയ ഇടപെടലുകൾ ഒക്കെ നടത്തിയതും ഒക്കെ കാരണം എനിക്ക് ഇങ്ങോട്ട് നമ്മുടെ സ്കൂളിൽ ജോലി ശരിയായി.കൊല്ലത്തു നിന്നു ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നു താമസിക്കാൻ തുടങ്ങി.ഞാൻ വീട്ടിൽ താമസിച്ചു പോകാൻ തുടങ്ങി.കൊല്ലത്തു കഴിവതും പച്ചക്കറികൾ മാത്രം കഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്ന ഞാൻ ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം തോമാച്ചായന്റെ കൂടി ഇഷ്ടം നോക്കി മിക്ക ദിവസവും നോൺവെജ് ആക്കി.ആഹാര രീതികൾ ഒക്കെ പഴയത് പോലെ ചിക്കൻ, മട്ടൻ, ബീഫ്, ഫിഷ് ഒക്കെ തന്നെ ആയി. തോമാച്ചായൻ അപ്പോളേക്കും പറമ്പ് മുഴുവൻ പല തരത്തിലെ പച്ചക്കറികൾ കൊണ്ട് നിറച്ചിരുന്നു.വെണ്ട, പാവൽ, പയർ വഴുതന ഒക്കെ എപ്പോളും പറമ്പിൽ ഉണ്ടാകും.രാത്രിയിൽ എനിക്ക് കൂട്ട് കിടന്നിരുന്ന ചേച്ചി ഇപ്പോൾ മകന്റെ കൂടെ താമസം തുടങ്ങിയതിനാൽ വേറെ ആരെയെങ്കിലും നോക്കാം എന്ന് തോമാച്ചായൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്ക് ഇപ്പോൾ പഴയത് പോലെ പേടി ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ പതിയെ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു.ഈ അഞ്ചു വർഷത്തിനിടയിൽ ജേക്കബ് ഇച്ചായൻ ആകെ നാലോ അഞ്ചോ തവണയാണ് നാട്ടിൽ വന്നത്. എനിക്ക് അതിൽ ഒരു പരാതിയും ഇല്ലായിരുന്നു. കാരണം അയാളുടെ കൂടെ കിടക്കാൻ ഒരു താല്പര്യവും ഇപ്പോൾ എനിക്കില്ല. എങ്ങനെയെങ്കിലും മക്കൾ ഒരു നിലയ്ക്കായി കാണണം എന്നൊരു ആഗ്രഹം മാത്രമേ ഉള്ളൂ.അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അപ്പോളേക്കും സാമാന്യം കൊഴുത്തു മുറ്റിയ ഒരു മുപ്പത്തഞ്ചുകാരിയുടെ എന്നോ സാഹചര്യവശാൽ ഒതുങ്ങി പോയ ആഗ്രഹങ്ങളും മോഹങ്ങളും ഒക്കെ അടക്കി പൂട്ടി വെച്ച ശരീരം അവളുടെ വരുതിക്കു നിൽക്കാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇത്രയും നാൾ പഠിത്തവും ജോലിയും അന്യനാട്ടിലെ