സ്മിത ടീച്ചറുടെ അവിഹിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര 3 [രോഹിത്] 642

അത്കൊണ്ട് എന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തിന് ഒരു കുറവും ഇല്ലാ. അയാളുടെ കണ്ണിൽ ഞാൻ ഭർത്താവിന്റെ അസുഖം കാരണം ജോലിയും പ്രാർത്ഥനയും ഒക്കെയായി ജീവിതം അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യുന്ന ഭാര്യയും ആണ്. പക്ഷേ ശരീരത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ ഓരോ ദിവസവും കൂടി വരികയാണ്. അതിന് എന്തു ചെയ്യും എന്നത് മാത്രം ആണ് ഇപ്പോൾ എന്റെ പ്രശ്നം. സാധാരണ ഈ അവസ്ഥയിൽ എല്ലാവരും ചിന്തിക്കുന്ന ഒരേ ഒരു കാര്യമേ ഉള്ളൂ. അവിഹിതം. പക്ഷേ ആര്.??കഥകളിലും ഞാൻ കണ്ട വീഡിയോകളിലും ഒക്കെ അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ പയ്യന്മാരും ബന്ധത്തിലെ പയ്യന്മാരും ഒക്കെയാണ് നായകന്മാർ. പക്ഷേ ഇവിടെ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നു അയൽ വീടുകളിൽ ഒക്കെ പോകണമെങ്കിൽ ഓട്ടോ പിടിക്കണം.ഞാൻ താമസിക്കുന്ന ഭാഗം സിറ്റിയിൽ നിന്നും കുറെ ഉള്ളിലേക്ക് ആയതിനാൽ എല്ലാ വീടുകളും ഒരേക്കറിൽ കുറയാതെ ഉള്ള സ്ഥലം ആയതിനാൽ എല്ലാവരും അവരവരുടെ വീടും പറമ്പിലെ പണികളുമായി ഒക്കെ അങ്ങ് ഒതുങ്ങി കൂടും.മാത്രം അല്ല ഞാൻ കുറെ കാലമായി ഇവിടെ ഇല്ലാഞ്ഞതിനാൽ അങ്ങനെ ആരുമായും പരിചയവും ഇല്ലാ.അതുകൊണ്ട് അയലത്തുകാർ ഒന്നും ഇങ്ങോട്ട് വരാറ് പോലും ഇല്ലാ. ആരാണ് അയലത്തു താമസിക്കുന്നത് എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല.പിന്നെ ബന്ധത്തിൽ ആരെയെങ്കിലും കാണാൻ കോട്ടയത്ത്‌ പോണം. എന്നെ കാണാൻ വരുന്നത് ആകെ ജോക്കുട്ടൻ മാത്രം ആണ്. അവനു ഞാൻ സ്വന്തം പെങ്ങൾ ആണ്. എനിക്കും അവനെ അങ്ങനെ കാണാൻ കഴിയില്ല. പക്ഷേ ഈ ശരീരം ചതിക്കുന്നത് കാരണം ഇടയ്ക്ക് അവന്റെ മുഖവും ഈയിടെയായി മനസ്സിൽ ഒരു കുളിരു നൽകുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ അനിയത്തിയെ ഓർത്ത് അതങ്ങു മനഃപൂർവം മറക്കും. അച്ചായന്റെ ബന്ധുക്കൾ ആണെങ്കിൽ ഭാഗം വെപ്പിന് ശേഷം കടിച്ചു കീറാൻ ഉള്ള ശത്രുതയിൽ ആണ്.ജിയ മോൾ ഉണ്ടായ സമയത്ത് ഭാഗം ചോദിച്ചു വന്ന അളിയന്മാരോടും പെങ്ങന്മാരോടും ബാങ്കിൽ ഇച്ചായൻ അടച്ച പണത്തിന്റെ രേഖകളും പെങ്ങന്മാരെ കെട്ടിച്ച പണത്തിന്റെ രേഖകളും കാണിച്ചു പലിശ സഹിതം തിരിച്ചു തന്നാൽ ഈ വീടും ഒന്നരയേക്കാർ പറമ്പും മാത്രം ഭാഗം വെക്കാം എന്നും ബാക്കി ഒക്കെ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയതാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ വാലും ചുരുട്ടി ഓടിയിരുന്നു. കാരണം ഈ വീടും പറമ്പും മൂന്നായി ഭാഗിച്ചാൽ ഒരാൾക്ക് കിട്ടുന്നതിലും കൂടുതൽ തുക ഉണ്ടാകും അത്. അത് കാരണം അളിയന്മാരും പെങ്ങന്മാരും പിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇച്ചായന്റെ വീട്ടുകാരോടും അത്ര ബന്ധം ഒന്നും ഇല്ലാ. പിന്നെ പാൽ കൊണ്ട് വരുന്നവനും പത്രം