സ്മിത ടീച്ചറുടെ അവിഹിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര 3 [രോഹിത്] 642

വഴിയും കണ്ടില്ല.എന്റെ തല കുത്തിയുള്ള ആലോചനയും, അച്ചായന്റെ പുറത്തുള്ള മുല അമർത്തലും, ഫ്രീ ഷോയും പിന്നെ അച്ചായന്റെ ചോര കുടിക്കുന്നത് പോലെ ഉള്ള കള്ള നോട്ടവും ഒക്കെയായി ഒരാഴ്ച കൂടി അങ്ങനെ അങ്ങ് കടന്നു പോയി. അപ്പോളേക്കും ഞാൻ തീരെ സഹിക്കാൻ കഴിയാത്ത കഴച്ചു പൊട്ടുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തിയിരുന്നു.അച്ചായനും അങ്ങനെ ആകും എന്നായിരുന്നു എന്റെ വിശ്വാസം.ഞാൻ ഈ പറയുമ്പോൾ സ്മിത ടീച്ചർ ഓർക്കും ഇത്ര വർഷം നിയന്ത്രിച്ചു പിടിച്ച ഞാൻ ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ സഹിക്കാത്ത പരുവത്തിൽ ആയെന്നു. അത് അങ്ങനെയാണ്.എന്നെ സംബന്ധിച്ച് സമീപ ഭാവിയിൽ ഒന്നും ഒരു കളി നടക്കാൻ സാധ്യത ഇല്ല എന്ന അവസ്ഥയിൽ ശരീരത്തിന്റെ ഈ കഴപ്പും തരിപ്പും ചൂടും ഒക്കെ സിംപിൾ ആയി വർഷങ്ങളോളം അടക്കി വെക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ജേക്കബ് അച്ചായനോടുള്ള പകയും അതിനൊരു കാരണം ആയി. പക്ഷേ കൈ എത്തും ദൂരത്ത് ഒരു കളി ഉണ്ടെന്നും ഞാൻ മുൻകൈ എടുത്താൽ അത് കിട്ടും എന്ന തിരിച്ചറിവ് വന്നത് കൊണ്ടാണ് ശരീരത്തിന്റെ ദാഹം ഒട്ടും നിയന്ത്രിക്കാൻ എനിക്ക് ആ സമയത്ത് കഴിയാതെ പോയത്.
അങ്ങനെ ഒരാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷവും കളിയിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ പറ്റിയ വഴികൾ ഒന്നും കാണാതെ ഞാൻ വിഷമിച്ചിരുന്ന സമയം. ഒരു ദിവസം പഠിപ്പു മുടക്കു കാരണം സ്കൂൾ 11 മണിക്ക് വിട്ടു. ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്നു കയറി അൽപം വെള്ളം കുടിക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അച്ചായൻ അടുക്കളയുടെ പുറത്തു പയറിനു പന്തൽ ഇടുന്നു. കുഴി എടുത്ത് വന്നതേ ഉള്ളെന്നു തോന്നുന്നു ഇത്തവണയും തോർത്ത്‌ മാത്രമേ ഉള്ളൂ.പടവലങ്ങ പോലെ കിടക്കുന്ന അച്ചായന്റെ അടിയിലെ മുഴുപ്പിലേക്കു നോട്ടം പോയതും ഞാൻ ആകെ വല്ലാതായി. എന്റെ പൂറ് തരിച്ചു ഒലിക്കാൻ തുടങ്ങി.ആ വേഷത്തിൽ വീണ്ടും അങ്ങനെ കണ്ടതും ഇന്ന് കളി നടത്താതെ പറ്റില്ല എന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയി ഞാൻ.എനിക്ക് ഒരു ബുദ്ധി തോന്നി ഞാൻ നേരെ റൂമിൽ കയറി ഉടുത്തിരുന്ന ചുവന്ന സാരി അഴിച്ചു പാവാടയുടെ കെട്ടഴിച്ചു ഒന്ന് വലിച്ചു താഴ്ത്തി പുക്കിൾ പുറത്ത് കാണുന്ന വിധത്തിൽ വയറിനു താഴെ പാവാട കെട്ടി സാരി അഴിച്ചത് പോലെ തന്നെ പാവാടയ്ക്ക് മുകളിൽ കൂടി ഭംഗിയായി ചുറ്റി അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.അത് മടങ്ങാത്ത ടൈപ്പ് സ്റ്റിഫ് സാരി ആയതിനാൽ സാരിക്കിടയിൽ കൂടി നോക്കുമ്പോൾ പുക്കിൾ നല്ലപോലെ കാണാൻ കഴിയും എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
ആഹാ ഷിനു മോൾ ഇന്ന് നേരത്തെ എത്തിയോ??എന്നെ കണ്ടതും അച്ചായൻ എന്റെ ദേഹം ആകെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അതെ അച്ചായാ ഇന്ന് സ്കൂളിൽ സ്ട്രൈക്ക് ആയിരുന്നു.
ഓഹോ…അതെയോ
ഞാൻ വീണ്ടും അവിടെ നിന്നു ഓരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞും തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന പയർ വള്ളികളിൽ കൈ ഉയർത്തി പിടിച്ചും ഓരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ പുക്കിൾ അച്ചായന് കാണാൻ കഴിയുന്ന വിധത്തിൽ നിന്നു. പെട്ടെന്ന് അച്ചായന്റെ അനക്കം ഒന്നും കാണാതെ നോക്കുന്ന ഞാൻ കാണുന്നത്