സ്നേഹനൊമ്പരം 3 [AKH] 706

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോകിയപ്പോൾ നെസി എന്റെ അടുത്ത് . അവളുടെ മുഖവും എന്റെ മുഖവും തമ്മിൽ അധികം ഗ്യാപ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല .

ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ മുഖത്തു വീണ്ടും ആ പഴയ പാൽപുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

“എന്താ അഖിലേട്ടാ ഇങ്ങനെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്നെ, നേരത്തെ എന്റെ അഭിനയം കണ്ടു പേടിച്ചു പോയോ “

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“പേടിച്ചൊന്നുമില്ല പക്ഷെ ചെറിയ ഒരു വിഷമം തോന്നി . ഇത്രയും നാൾ ആയിട്ടും ഞാൻ കാണാത്ത ഭാവം നെസിയിൽ കണ്ടപ്പോൾ “

“ആ , അതിന് കാരണം ചേട്ടൻ തന്നെ ആണു, വെറുതെ ചില സ്ഥാനങ്ങളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചിട്ട് അല്ലെ, ഇതുവരെയും ഞാൻ ചേട്ടനെ വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരൻ ആയിട്ട് കണ്ടിട്ടേ ഇല്ലാ. എന്നിട്ടും ചേട്ടൻ അങ്ങനെ ഓക്കേ പറഞ്ഞപോൾ ഞാൻ ചേട്ടന് ഒരു പണി തരാം എന്നു വിജാരിച്ചാ അങ്ങനെ ഒക്കെ പെരുമാറിയെ . , “

നെസി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഉം ശെരി “

“അല്ല. ചേട്ടന് പിണക്കം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ? “

നെസി ചോദിച്ചു.

“ഹേയ് എന്തിന്, “

“എന്നാ വാ ഇറങ്ങു നമുക്ക് ഫുഡ് കഴിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ പോകാം “

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ചു വീണ്ടും ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ പോയി.

ഇത്തവണ നെസി എന്നെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടി ന്റെ അകത്തേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി .

ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ അകത്തുള്ള ഒരു ഓഫീസ് ക്യാബിൻ ന്നു അടുത്ത് ഒരു വെയ്റ്റിംഗ് ഹാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഒരു ചെറിയ മുറി ആയിരുന്നു അതു ,

“”ഞാൻ സാറിനെ കണ്ടിട്ട് വരാം ചേട്ടൻ ഇവിടെ ഇരുന്നോളു””

എന്നു പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് നെസി ആ മുറി വിട്ടു പുറത്തേക്കു പോയി.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ആ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്ക് വന്നു . എന്നിട്ട് അവൾ എന്റെ തൊട്ട് അടുത്തുള്ള സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു. ഞാനും നെസിയും മാത്രമേ ആ റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

“എന്തായി നെസി സീറ്റ് റെഡി ആയോ? “

“ഉം, സീറ്റ് റെഡി ആയി, കഴിഞ്ഞ മാസം ഞാനും വാപ്പച്ചിയും കൂടി വന്നു സംസാരിച്ചിരുന്നല്ലോ , ഇതിപ്പോ അഡ്മിഷന്റെ കുറച്ചു പേപ്പർ റെഡി ആക്കാൻ മാത്രം ഒള്ളു , അതു കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് പോകാം “

നെസി പറഞ്ഞു നിർത്തി .

“അപ്പൊ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഡോക്ടർ കിട്ടൂലെ “

“മ്മ് “

“അഖിലേട്ടാ ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ? “

“ഉം, ചോദിച്ചോളൂ “

“പഠിച്ചിരുന്ന സ്കൂളിൽ ഒക്കെ സ്കൂൾ ഫസ്റ്റ്, കോളേജിൽ ടോപ്പേർ, ക്വിസ് കോമ്പറ്റീഷനിൽ ഒക്കെ ഫസ്റ്റ് പ്രൈസ് , ക്രിക്കറ്റ്‌ സ്പോർട്സ് എല്ലാത്തിലും നല്ല ഉയർന്ന സ്കോർ,
ഇത്രയും ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടും ചേട്ടൻ എന്തിനാ ആ ജീവിതം ഉപേക്ഷിച്ചത് “