സ്നേഹനൊമ്പരം 1 [AKH] 327

അപ്പൊഴേക്കും അവളുടെ ഇത്താത്ത വന്നു കാറിന്റെ പുറകിൽ കയറി.

ഞാൻ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി.

അവൾ ഡോർ അടച്ചു മുൻപോട്ടു തിരിഞ്ഞതും എന്റെ കണ്ണുകളും അവളുടെ കണ്ണുകളും തമ്മിൽ ഉടക്കി,

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിലുടെ ഒരു സ്പാർക്ക് കടന്നു പോയി, മുൻപ് എവിടെയോ കണ്ടു മറന്ന മുഖം ആയി തോന്നിച്ചു , അവളുടെ കണ്ണുകൾ അതു എന്നെ അവളിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്ന പോലെ , ഞാനും അവളും കുറച്ചു നേരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഇരിന്നു. അവളും എന്റെ അതെ അവസ്ഥയിൽ തന്നെ ആണെന്ന് തോന്നി പോയി.

“അഖിൽചേട്ടൻ “

ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലുള്ള നോട്ടത്തിനിടയിൽ അവളുടെ പവിഴധാരങ്ങൾ എന്റെ പേര് മന്ത്രിച്ചു.

“ഹേയ് ഇവൾക്ക് എന്റെ പേര് എങ്ങനെ മനസ്സിൽ ആയി “

ഞാൻ ഒന്നു ഞെട്ടി,

“ഇത്താത്തക്കു അറിയോ ഈ ചേട്ടനെ? “

നൂറ യുടെ ശബ്ദം ഞങ്ങളുടെ രണ്ടാളുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിലുള്ള നോട്ടത്തിൽ തടസം സൃഷ്ടിച്ചു.

ഞങ്ങളുടെ നോട്ടങ്ങൾ തമ്മിൽ വിട്ടകന്നപ്പോൾ, അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

ഞാനും ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു അവൾക്കു.

“അല്ല എന്റെ പേര് എങ്ങനെ മനസ്സിൽ ആയി “

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ചേട്ടന് എന്നെ മനസ്സിൽ ആയില്ലേ? “

“ഓർമ്മ കിട്ടുന്നില്ല , നമ്മൾ ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? “

“പിന്നെ ഒന്ന് രണ്ടു തവണ “

“എവിടെയോ കണ്ടപോലെ തോനുന്നു പക്ഷെ എവിടെ ആണെന്ന് ഓർമയില്ല “

ഞാൻ കുറെ ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് അവളെ മനസ്സിൽ ആയില്ല.

“നല്ല ഓർമശക്തി ഉള്ള ആളായിരുന്നു ഇപ്പൊ എന്തു പറ്റി “

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതു “

“ഞാൻ തന്നെ പറയാം, ചേട്ടൻ ആലോചിച്ചു കഷ്ടപ്പെടേണ്ട “

“ഉം “

“ഒരു വർഷം മുൻപ് ഒരു ക്വിസ് കോംപറ്റീഷൻ നു പങ്കെടുത്തത് ഓർമ്മയുണ്ടോ “

“ഓഹ്, നെസ്‌റിൻ “

“ഉം. “