സ്നേഹരതി 6 [മുത്തു] 1933

പറയുന്നതിനിടെ അച്ഛൻ കാണാതെ ഞാനമ്മയെ നോക്കിയൊന്ന് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു….

“““എടിയേ…. നോക്ക്…. നമ്മടെ മോൻ തന്നെയാണോ ഈ പറയുന്നത്”””

“““നിങ്ങളിങ്ങനെ എപ്പഴും അവനെ കളിയാക്കണ്ട…. അവന് നല്ല കാര്യപ്രാപ്തിയൊക്കെണ്ട്”””

അമ്മ എന്നെ പിന്താങ്ങി

“““ഹാ ഞാനിപ്പഴല്ലേ മനസിലാക്കുന്നത്”””

അങ്ങനെ ആ സംസാരം നീണ്ടുപോയി… അച്ഛൻ വീണ്ടുമൊരു പെഗ് ഒഴിച്ചടിച്ചു…..

“““സ്നേഹേ….. നീപോയി എനിക്കൊരു ബുൾസൈ ഉണ്ടാക്കി തരോ?”””

ഓരോന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതിനിടെ അച്ഛൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു

“““ബുൾസൈയോ…. ചിക്കനും സലാടുമൊക്കെ ഇല്ലേ…. പിന്നെന്തിനാ ഇപ്പൊ ബുൾസൈ”””

ഉണ്ടാക്കാനുള്ള മടികൊണ്ടമ്മ മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

“““പൂതിയായിട്ടല്ലേടി ഭാര്യേ”””

അച്ഛൻ അമ്മയെ നോക്കി കിന്നരിച്ചപ്പോൾ മുഖം ചുളിച്ച് ഗോഷ്ഠി കാണിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ എഴുന്നേറ്റ് പോയി…. പോവുമ്പോൾ ചുരിദാറിനുള്ളിൽ തുള്ളിതുളുമ്പിയ കുണ്ടിയിലേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്കായില്ല…. നാളെ ആ ഇറച്ചിഗോളങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പരിപാവനമായ തീട്ടതുള പൊളിക്കുന്നതോർത്ത് ഞാനൊന്ന് പുളകം കൊണ്ടു….

“““ഈ കേക്കിനി വേണ്ടെങ്കിൽ ഫ്രിഡ്ജിലേക്കെടുത്ത് വെച്ചേക്ക്”””

അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് അമ്മ കൺമുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞിട്ടും ആ കുണ്ടിയുടെ ആട്ടം കണ്ടതിന്റെ പിൻഫലമായ മന്ദതയിലിരുന്ന ഞാൻ ബോധവാനാവുന്നത്….. ഭാഗ്യം അച്ഛനെന്റെ നോട്ടം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ല….. കേക്കിന്റെ പെട്ടി അടച്ച് വെക്കുകയാണ്….