സ്നേഹരതി 6 [മുത്തു] 1934

രണ്ടുമണി ആയപ്പോൾ അല്പം ചോറെടുത്ത് കഴിച്ച് ഒരു ട്രാക്ക്പാന്റും ഹാഫ്സ്ലീവ് ബനിയനുമെടുത്തിട്ട് ബൈക്കും കൊണ്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി… നേരെ റേഡിയോ നന്നാക്കാൻ കൊടുത്ത കടയിൽ പോയി അത് വാങ്ങി…. എന്നിട്ട് നേരെ അമ്മയുടെ സ്കൂളിലേക്ക്…. രണ്ടേമുക്കാലാവുമ്പോൾ ഞാൻ സ്കൂളിനുമുന്നിലെത്തി….

“““പുറത്തുണ്ട്”””

വാട്സാപ്പിൽ അമ്മയ്ക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചിട്ടു

ഏകദേശം പത്തുമിനിറ്റ് ഞാനവിടെ പൊരിവെയിലത്ത് നിന്നു… അപ്പോഴതാ കുലുങ്ങി കുലുങ്ങി നടന്ന് വരുന്നു എന്റെ ടീച്ചറമ്മ….. ഒരു പീകോക്ക് ബ്ലൂ നിറത്തിലുള്ള സാരിയാണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്, അതിന് അനുയോജ്യമായ കറുപ്പ് ബ്ലൗസും…. അതമ്മയ്ക്ക് നന്നായി ചേരുന്നുണ്ട്…. സന്ധ്യാമിസ്സ്‌ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്, നന്നായി തുടുത്തിട്ടുണ്ടാ മുഖം…. വീടിനകത്തേക്ക് എത്താനുള്ള ക്ഷമ എനിക്ക് തരണേ പടച്ചോനേന്ന് മാത്രമാണാ നിമിഷം ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചത്….

“““ഇതെന്താ?”””

അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ബൈക്കിന്റെ മുന്നിൽ തൂക്കിയിട്ട കവറുനോക്കി അമ്മ ചോദിച്ചു

“““ഇത് അമ്മേന്റെ റേഡിയോ…. അന്ന് നന്നാക്കാൻ കൊടുത്തത്”””

“““ഓ….. ഞാൻ കരുതി എനിക്കുള്ള ഗിഫ്റ്റാവുമെന്ന്”””

അമ്മ മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“““ഗിഫ്റ്റോ…. എന്ത് ഗിഫ്റ്റ്?”””

“““എന്തോ ഗിഫ്റ്റൊക്കെ ആയിട്ട് കാത്തിരിക്ക്യാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ”””

“““ഓ ആ ഗിഫ്റ്റ്….. അതിവിടന്നല്ല…. വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് തരാട്ടോ”””

അത് കേട്ട് ഒരു ഇളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ അമ്മ എന്നെ നോക്കി നിന്നു