സ്നേഹരതി 6 [മുത്തു] 1934

“““ഷീബേച്ചീ”””

പെട്രോൾ പമ്പിലെ ജോലി കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് വരുന്ന അയൽക്കാരിയായ ഷീബേച്ചിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു….. അപ്പോഴാണ് അമ്മ അവരെ കാണുന്നത്, അമ്മയ്ക്ക് കൈ പിൻവലിക്കാനുള്ള സമയം കിട്ടിയില്ല….

“““ആഹ് ഇന്ന് നേരത്തെയാണല്ലോ”””

ഞാൻ ബൈക്കൊരല്പം സ്ലോ ആക്കിയിരുന്നു…. അമ്മ കൈ എടുത്ത് മാറ്റാൻ നിന്നാൽ അവർക്ക് മനസിലായും, ഇതിപ്പൊ ശ്രദ്ധിക്കില്ല…. അതുകൊണ്ട് കൈ അമ്മ അവിടെ അനക്കാതെ വെച്ചു…..

“““ആ ചേച്ചി ചെറിയ തലവേദന….. നേരത്തെ ഇറങ്ങി…. പോട്ടേ”””

കൈ അനക്കാതെ വെച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ മറുപടി കൊടുത്തു

“““ശരി…. പിന്നേ അടുത്താഴ്ച റെസിഡൻസിന്റെ മീറ്റിംഗ് മറക്കണ്ടാട്ടോ”””

അവർ ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു

“““ശരിയേച്ചി”””

അപ്പോഴേക്ക് ഞങ്ങളവരെ മറികടന്ന് അല്പം മുന്നോട്ട് എത്തിയിരുന്നു….. അവരിനി കാണില്ലെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ അമ്മ എന്റെ മുഴുപ്പിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി ഞെക്കി….. അത് ഞെക്കി പൊട്ടിക്കാൻ പറ്റുമോന്ന് നോക്കാ തോന്നുന്നു

“““തെണ്ടിചെക്കാ…. അവരെങ്ങാനും കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ നാട്ടില് മൊത്തം പാട്ടായേനെ”””

എന്റെ മുഴുപ്പിൽ ദേഷ്യത്തോടെ ഞെക്കിപിഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു

“““അവന്റെയൊരു ചീബേച്ചി…. അല്ലെങ്കിൽ അവരെയൊന്നും കണ്ടാ മൈന്റ് ചെയ്യാത്തവനാ”””

കലിപ്പടങ്ങാതെ അതെന്റെ മുഴുപ്പിൽ ഞെക്കി തീർത്തുകൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…. അമ്മ വേദനിപ്പിക്കാനാണ് ചെയ്യുന്നതെങ്കിലും എനിക്ക് നന്നായി സുഖിച്ചു, ഞാൻ ഇരുന്ന് തരിച്ചു….