നിങ്ങളുടെ സ്നേഹത്തിനും പിന്തുണക്കും നന്ദി. ഇഷ്ടപ്പെട്ടവർ മുകളിൽ ഉള്ള black heart സിംബലിൽ തട്ടി ലൈക്‌ തരുക. അതാണ് എനിക്ക് ഇനിയും എഴുതാൻ ഉള്ള പ്രചോദനം. കഴിഞ്ഞ ഭാഗം വായിക്കാത്തവർ അതും വായിക്കുക. അടുത്ത ഭാഗം നവംബർ 29 രാത്രിയിൽ….

അല്പം വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ നടന്നിരുന്നത്. ഞങ്ങളിൽ പിടിമുറുക്കിയിരുന്ന കാമം എന്ന തേരാളി,  കാലുകളെ വളരെ വേഗം വലിച്ചു. എന്നാൽ, ആ പറമ്പിൻ പ്രദേശം തന്ന വിജനത ആന്റിയെ പരിഭ്രമത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഇടക്കിടെ, തിരിഞ്ഞു നോക്കി അകലുന്ന പുറം മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കുകയും ഇടതൂർന്നു നിന്നിരുന്ന കപ്പ ചെടികൾക്കിടെയിലൂടെ അകലങ്ങളിലേക് നോക്കുകയും ചെയ്തു.
“ഇവിടെങ്ങും ആരും വരില്ല ആന്റി.. ചുറ്റിനും വല്യ മതിലല്ലേ.. ” എന്റെ സമാധാന വാക്കുകൾക്ക് ആന്റി മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
നടന്ന് നടന്ന് കപ്പതോട്ടം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ തൊഴുത്തിനടുത്ത് എത്തി. എന്റെ സുഹൃത്ത് ഇതിനോടകം ഉണർനെന്നീട്ടിരുന്നു. നടത്തം നിർത്തി  ഞങ്ങൾ തോഴുത്തിനു പുറത്ത് നിന്നു. ഇനി എവിടെ പോകാൻ….
കമപരവശയാൽ ആന്റി എന്നെ നോക്കി നിന്നു. നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിരുനെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ശ്വസനവും ഹൃദയമിടിപ്പും പരസ്പരം കേൾക്കാമായിരുന്നു. ഞാൻ സമയം പാഴാക്കാതെ ആന്റിയുടെ മാറിടത്തിൽ കൈകൾ പതുപ്പിച്ചു.
“അകത്തു പോകാം.. “എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നിൽ നിന്ന് നടന്ന് നീങ്ങി ആന്റി തൊഴുതിനകത്തേക് കയറി. 7-8 പശുകൾക് നില്കാൻ കഴിയുന്ന വലിയ തൊഴുത്ത് ഇപ്പോൾ ജീർണിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആണ്. തടികളിൽ ഒക്കെ ചിതലരിച് ഓടുകൾ ഒക്കെ നിറംമങ്ങി മഴയത്ത് ഒലിച്ചിരുന്നു. തേങ്ങകളും ഇഷ്ടികകളും കപ്പ തണ്ടും ഒക്കെ നിറഞ്ഞിരുന്ന ചെറിയ ഒരു കുടുസുമുറി തൊഴുത്തിനോട് ചേർന്ന് മറ്റൊരു മുറി ആണ് (അവിടാണ് ഞങ്ങൾ ഇന്നലെ കയറിയത് ). തൊഴുത്തിനകം കറുത്ത പൊട്ടിപൊളിഞ്ഞ പുറംഭിത്തിയോട് ചേർന്ന് വളരെഅധികം ജീർണിച്ച ഒരു തീന്മേഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഈ തൊഴുത്തിനെ ചുറ്റി ഉണ്ടായിരുന്ന പഴയ വീടിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ..

ചെറിയ ഇരുട്ടും തണുപ്പും പൊതിഞ്ഞിരുന്ന തൊഴുത്തിൽ ഞങ്ങൾ മുഖത്തോട് മുഖം നിന്നു. ആന്റിയെ എന്നോട് ചേർത്തു നിർത്തി അവരുടെ മാറിടത്തിൽ എന്റെ കരവിരുത് തുടങ്ങി. ചെറിയ സീൽകാര ശബ്ദങ്ങളോടൊപ്പം ആന്റിയുടെ ശ്വാസ വായു എന്നിലേക്കു ശക്‌തമായി വീശി കൊണ്ടിരുന്നു. ക്ഷമ നശിച്ച ഞാൻ നൈറ്റിയുടെ മൂന്ന് ബട്ടനുകളും അഴിച്ച് കറുത്ത ബ്രായുടെ മുകളിലൂടെ