സ്പർശം [ദൂതൻ] 373

പിന്നെ ഞാൻ എന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് പഴയ കുറെ സോങ്‌സ് കേട്ട് ഒന്ന് കണ്ണുകൾ കൂട്ടി ഉരുമിക്കൊണ്ട് പതിയെ മയക്കത്തിലേക് കടന്നു……

ഡാ നവീ എണീക്ക് എന്തൊരു ഉറക്കമാ ഇത്…

ആരോ എന്നെ തട്ടിവിളിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. എന്നാൽ തോന്നൽ അല്ല വീണ്ടും അമ്മ തന്നെ ആണ്. സമയം 9 മണി ആയിരിക്കുന്നു. ഒന്ന് കണ്ണടച്ചു തുറന്നപ്പോഴേക്കും ഇത്ര പെട്ടെന്ന് സമയം പോയോ…

പെട്ടന്ന് ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് രാധുവിന്റെ കോൾ വല്ലതും വന്നിട്ടുണ്ടോ എന്നാണ് നോക്കിയത് എത്ര നോക്കിയിട്ടും അങ്ങനെ ഒരു പേര് കോണ്ടക്റ്റിൽ കാണാതായപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഇപ്പൊ എവിടെയാണ് നിൽക്കുന്നത് എന്ന ബോധം എന്നെ ഉണർത്തിയത്.. ഏകദേശം 1 മാസം ആയിട്ട് എന്റെ അവസ്ഥ ഇത് തന്നെ ആണ്…

അതിനെ കുറിച് കൂടുതൽ ഒന്നും പിന്നെ ഞാൻ ചിന്തിച്ചില്ല. ഓർക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനേക്കാളും കഷ്ടമാണ് മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. ശെരിക്കും ഒന്നും ചെയ്യണ്ടിരിക്കുക അതാണ് ഏറ്റവും നല്ലത് വേറെ എന്തെങ്കിലും കാര്യങ്ങളിൽ എൻഗേജ്ഡ് ആവുക…… അത്രേ ഒള്ളു.. എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു..

പിന്നെ ഞാൻ അമ്മയെ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്റെ കിടത്തവും ആലോചനയും ഒക്കെ കണ്ടിട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു പുള്ളിക്കാരി കുറച്ചു ആശയകുഴപ്പത്തിലാണ്.

നീ ശ്രീയുടെ അടുത്ത് പോണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോകുന്നില്ലേ?

അ പോകാം. എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ എണീറ്റു നേരെ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി. പെട്ടന്ന് തന്നെ പരിപാടി ഒക്കെ തീർത്തു ചായയും കുടിച്ച് എന്റെ ബൈക്ക് എടുത്ത് ഞാൻ തിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് സൽമ താത്ത എന്റെ അടുത്തേക് വരുന്നത്..