ശ്രുതിലയ [ഹസ്ന] 1336

ചുംബനങ്ങൾക്കിടയിൽ, അവളുടെ ചിരി എന്റെ ശ്വാസം മധുരമാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ അവൾ എന്റെ കഴുത്തിൽ ചെറിയൊരു കിസ് പതിച്ചു, ചിലപ്പോൾ എന്റെ കവിളിൽ. അവളുടെ ഓരോ സ്പർശവും എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് പതിഞ്ഞ കവിതകളായിരുന്നു.

ഞാൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു, പിന്നെ ചെവിയിൽ പതുക്കെ പറഞ്ഞു:

“നീണ്ട രാത്രിയാകട്ടെ, പക്ഷേ നിന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും എനിക്ക് ഒരു ജീവിതകാലം പോലെ തോന്നുന്നു.”

അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ വീണ്ടും തല ചായ്ച്ചു, കൈകൾ എന്റെ കൈകളിൽ പിണഞ്ഞു. പുറത്ത് കാറ്റ് വീശി കൊണ്ടിരുന്നു, എന്നാൽ ആ മുറിക്കുള്ളിൽ മാത്രം ഒരു ശാന്തമായ ലോകം വിരിഞ്ഞിരുന്നു—ചുംബനങ്ങളിലും നിശ്ശബ്ദതയിലും നിറഞ്ഞൊരു സ്നേഹത്തിന്റെ ലോകം.

ഞാൻ ആദ്യമായി ഒരു പെണ്ണിന്റെ സ്നേഹവും കാമവും തിരിച്ചറിയുന്ന നിമിഷമായിരുന്നു അത്ഹൃദയം അതിവേഗം ഇടിക്കുമ്പോഴും, ഉള്ളിൽ ഒരു സമാധാനവും മധുരവുമായ ചൂട് പടർന്നു. അവളുടെ ചുംബനങ്ങളിൽ, ഞാൻ മുമ്പ് ഒരിക്കലും അനുഭവിക്കാത്തൊരു സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാഷ കേട്ടു.

അവൾ എന്റെ നെറ്റിയിൽ സാവധാനം ചുംബിച്ചു, പിന്നെ ചുണ്ടുകളിൽ വീണ്ടും അലിഞ്ഞു. ആ ചുംബനത്തിൽ ഒരുപക്ഷേ ആവേശമുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും, അതിനേക്കാൾ ശക്തമായിരുന്നത് ഒരുമിച്ചുള്ള വിശ്വാസവും സ്നേഹവും.

ഞാൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു മൃദുവായി പറഞ്ഞു:

“ഇത് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യമായിട്ടുള്ള അനുഭവം… നീ തന്നെയാണ് എനിക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ അർത്ഥം കാണിച്ചുതന്നത്.”