ശ്രുതിലയ [ഹസ്ന] 1336

അവളുടെ ചന്തിയിൽ എന്റെ കൈ അമർന്നു..

ലയ : ആഹ്ഹ്…..

…അവളുടെ ശരീരം ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് വിറച്ചു, പക്ഷേ ആ വിറയലിൽ ഒരു മനോഹരമായ അനുരാഗം ഒളിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉയർന്നു, അവിടെ ഒരു കുസൃതിനിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. “നിന്റെ കൈ… അത് എന്നെ കുറച്ചു കൂടി അടുപ്പിക്കുന്നുണ്ട്,” അവൾ മന്ത്രിച്ചു, ശബ്ദത്തിൽ ഒരു മയക്കുന്ന ലാസ്യം.

ഞാൻ പതുക്കെ എന്റെ കൈ അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ ഒഴുകി, അവളെ എന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർത്തുപിടിച്ചു. മഴയുടെ താളം പുറത്ത് തുടർന്നു, ഓരോ തുള്ളിയും ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയതാളത്തിനൊപ്പം മിഡിച്ചു. അവളുടെ ശ്വാസം എന്റെ കഴുത്തിൽ ചൂടുള്ള തലോടലായി മാറി, ഒരു നിമിഷം ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ലോകത്തിന്റെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ മറന്നു.

“നിന്റെ സ്പർശം… ഇതൊരു മായാജാലമാണ്,” അവൾ പറഞ്ഞു, കണ്ണുകളിൽ ഒരു തിളക്കം നിറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ, എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ ഓടിച്ചു, ഓരോ നിമിഷവും കൂടുതൽ ആഴമേറിയതായി തോന്നി.

അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർന്നു, ശരീരവും മനസ്സും ഒരു ലയത്തിൽ ഒഴുകി. “നമുക്ക് ഈ മഴയിൽ, ഈ നിമിഷത്തിൽ, എന്നെന്നേക്കും നിന്നാൽ മതിയായിരുന്നു,” അവൾ മന്ത്രിച്ചു. മുറിയിൽ മങ്ങിയ വെളിച്ചവും, മഴയുടെ സംഗീതവും, ഞങ്ങളുടെ സ്നേഹവും കാമവും കലർന്ന ആ ലോകം, ഒരു അനശ്വര ചിത്രമായി മാറി.

ലയ യുടെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്റെ കൈയിട്ട് അവളുടെ പാന്റീസ്സിൽ തൊട്ടു …അവളുടെ ശരീരം എന്റെ സ്പർശനത്തിൽ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് ഞെട്ടി, പക്ഷേ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു തീപ്പൊരി തിളങ്ങി. ലയയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു, അതിൽ ആകാംക്ഷയും അനുരാഗവും കലർന്നിരുന്നു. എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പാന്റീസിന്റെ മൃദുലമായ തുണിയിൽ തലോടിയപ്പോൾ, അവളുടെ ശ്വാസം കുറച്ചു കൂടി ഉയർന്നു, ഒരു മൃദുലമായ ശബ്ദത്തോടെ.