ശ്രുതിലയ [ഹസ്ന] 1336

“നിന്റെ കൈ… ഇത് എന്നെ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു,” അവൾ പതുക്കെ മന്ത്രിച്ചു, ശബ്ദത്തിൽ ഒരു തരം ലഹരി നിറഞ്ഞു. ഞാൻ എന്റെ കൈ അവിടെത്തന്നെ വെച്ച്, അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് എന്റെ വിരലുകളിലൂടെ അനുഭവിച്ചു. പുറത്ത് മഴ തിമിർത്തു പെയ്തു, ജനാലയിൽ തട്ടുന്ന ശബ്ദം ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളത്തിനൊപ്പം ലയിച്ചു.

ലയ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർന്നു, അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ പുറത്ത് മുറുകെ പിടിച്ചു. “നിന്നോട് ഇങ്ങനെ അടുക്കുമ്പോൾ… എനിക്ക് എല്ലാം മറക്കാം,” അവൾ പറഞ്ഞു, കണ്ണുകളിൽ ഒരു ആത്മാർത്ഥതയും ആവേശവും കലർന്ന്. എന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പാന്റീസിന്റെ അരികിലൂടെ മെല്ലെ ചലിച്ചു, അവളുടെ ശരീരം എന്റെ സ്പർശനത്തോട് പ്രതികരിച്ചു, ഒരു മൃദുലമായ സീൽക്കാരത്തോടെ.

ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ കണ്ടു—സ്നേഹവും കാമവും ഒരുപോലെ നിറഞ്ഞ ഒരു ലോകത്ത്. “നിന്നോടൊപ്പം ഈ നിമിഷം… ഇതിനപ്പുറം എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, എന്റെ ശബ്ദം അവളുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു. മഴയുടെ സംഗീതവും, ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസങ്ങളും, ആ മുറിയെ ഒരു സ്വപ്നതുല്യമായ ലോകമാക്കി മാറ്റി.

ഞാൻ അവളുടെ പാന്റ് വലിച്ചു ഊരി…

…ലയയുടെ പാന്റ് മെല്ലെ താഴേക്ക് വലിഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ ശരീരം മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു ശില്പം പോലെ തിളങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു നാണവും ആവേശവും കലർന്ന ഒരു നോട്ടം തെളിഞ്ഞു, എന്നാൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലെ പുഞ്ചിരി എന്നോട് തുടരാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്തു. എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ തുടകളിൽ പതുക്കെ തലോടി, ആ ചൂടും മൃദുത്വവും എന്റെ ഹൃദയതാളത്തെ കൂടുതൽ വേഗത്തിലാക്കി.