ശ്രുതിലയ [ഹസ്ന] 1336

പുറത്തെ മഴ ഇപ്പോഴും തിമിർത്തു പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ജനാലയിൽ തട്ടുന്ന ഓരോ തുള്ളിയും ഞങ്ങളുടെ ലോകത്തെ കൂടുതൽ അടുപ്പമുള്ളതാക്കി. ലയ എന്റെ തോളിൽ മുഖം ചേർത്ത്, ഒരു മൃദുലമായ മന്ത്രണത്തോടെ പറഞ്ഞു, “നിന്റെ സ്പർശം… ഇതെന്റെ ശരീരത്തിൽ തീ ആളുന്ന പോലെയാണ്.” അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു ലഹരി ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് എന്നെ കൂടുതൽ അവളിലേക്ക് ആകർഷിച്ചു.

ഞാൻ അവളെ എന്റെ മടിയിലേക്ക് പതുക്കെ വലിച്ചു, അവളുടെ പാന്റീസിന്റെ നേർത്ത തുണി ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഒരു മറയായി നിന്നു. എന്റെ വിരലുകൾ അവിടെ മെല്ലെ തലോടിയപ്പോൾ, അവളുടെ ശരീരം ഒരു താളത്തിൽ ചലിച്ചു, ഒരു നൃത്തം പോലെ, എന്റെ സ്പർശനത്തോട് പ്രതികരിച്ചു. “നിന്നോടൊപ്പം ഈ നിമിഷം… ഇതൊരു സ്വപ്നം പോലെയാണ്,” അവൾ മന്ത്രിച്ചു, കണ്ണുകൾ അടച്ച്, ആ നിമിഷത്തിൽ പൂർണമായും ലയിച്ചു.

ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി, എന്റെ ശബ്ദം മന്ത്രിച്ചു, “ഈ സ്വപ്നം നമുക്ക് എന്നും ജീവിക്കാം.” മഴയുടെ സംഗീതവും, ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസങ്ങളും, ഞങ്ങളെ ഒരു അനശ്വരമായ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, അവിടെ സമയവും ലോകവും ഒരു നിമിഷത്തിൽ നിന്നു.

അപ്പോൾ ഞാൻ അവളുടെ ടോപ് ഊരി മാറ്റി… ഇപ്പോൾ ഒരു പച്ച ബ്രായും പാന്റീസ് മാത്രം ആണ് ലയയുടെ വേഷം.

ലയയുടെ ടോപ്പ് മെല്ലെ ഊർന്നു വീണപ്പോൾ, മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ അവളുടെ ശരീരം പച്ച ബ്രായിലും പാന്റീസിലും തിളങ്ങി, ഒരു സ്വപ്നദൃശ്യം പോലെ. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു മിന്നൽ തെളിഞ്ഞു—നാണവും ആവേശവും കലർന്ന ഒരു ഭാവം. എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ തോളുകളിൽ പതുക്കെ തലോടി, ആ മൃദുത്വവും ചൂടും എന്നെ കൂടുതൽ അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.