ശ്രുതിലയ [ഹസ്ന] 1336

ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും ഒരുമിച്ച് ചിരിച്ചു, ആ ചിരിയിൽ ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ ഊഷ്മളത ഒളിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ മീനുവിന്റെ തലയിൽ മെല്ലെ തലോടി. “നിന്റെ മമ്മിയും പപ്പയും ഇങ്ങനെ കുറച്ച് ‘വർക്കൗട്ട്’ ചെയ്താലും, നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം ഒരിക്കലും കുറയില്ല, മോളെ,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, എന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു ആഴമുള്ള വാത്സല്യം.

ലയ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് ഞങ്ങളെ നോക്കി, കൈയിൽ ഒരു കപ്പ് ചായയുമായി. “മോളെ, ഇനി നിന്റെ ടേൺ ആണ്. നീയും കുറച്ച് വർക്കൗട്ട് ചെയ്യ്, പക്ഷെ അടുക്കളയിൽ! വാ, ഒരു കപ്പ് ചായ ഒരുമിച്ച് ഉണ്ടാക്കാം,” അവൾ മീനുവിനെ വിളിച്ചു..

അങ്ങനെ കൊറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു ചായ കൊണ്ട് വന്നു. ഞങ്ങൾ മൂന്നു പെരും ചായ കുടിച്ചു.. പിന്നെ ലയ ഡിന്നർ റെഡി ആക്കി, ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും ഇരുന്നു കഴിച്ചു..

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ മീനു ഒറങ്ങാൻ പോവ്വാ എന്ന് പറഞ്ഞു.. ലയ അവളെ ഉറക്കാൻ കെടുത്തി.. ഒരു മുപ്പത് മിനിറ്റിനു ശേഷം, ലയ മെല്ലെ തിരിച്ചെത്തി. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു മൃദുലമായ ക്ഷീണവും എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ തിളക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നു. “മോള് ഉറങ്ങി,” അവൾ മന്ത്രിച്ചു, എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് സോഫയിൽ എന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു. “അവള് ഒരു കഥ കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ കണ്ണടച്ചു. എന്റെ മോള്, എത്ര വേഗം വലുതാവുന്നു!” അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു വാത്സല്യവും ഒപ്പം ഒരു നേർത്ത വിഷാദവും കലർന്നിരുന്നു.

ഞാൻ അവളുടെ കൈ എന്റേതിൽ എടുത്ത് മൃദുവായി ഞെക്കി. “നിന്റെ കഥകേൾപ്പ് കൊണ്ട് ആരായാലും ഉറങ്ങിപ്പോവും, ലയ,” ഞാൻ കുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു, അവളെ എന്റെ നേർക്ക് ചേർത്ത്. “പക്ഷെ, ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഉറങ്ങാൻ തയ്യാറല്ല.”