സ്റ്റോറി ഓഫ് ഹെല [അൽഗുരിതൻ] 996

എന്നേ കണ്ടതും അച്ഛൻ മുഖം താഴ്ത്തി അമ്മേനെ നോക്കി……….. ഞാനാ കാലിൽ തൊട്ടതും അമ്മ എഴുനേറ്റ്……..ആ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി……

അമ്മ എന്നോട് ക്ഷേമിക്കമ്മാ……….

ഞാനാ കാൽ ച്ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു കരഞ്ഞു…..

ചെല്ല് നീ എഴുനേറ്റ് മുറിയിലേക്ക് പോ….. അച്ഛൻ പറഞ്ഞതും ഞാൻ ആ മുറിക്ക് വെളിയിലിറങ്ങി………

ഹരീഷ് ( അനിയൻ ) വെളിയിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു……..

ഞാനവനെ നോക്കി……….. അവനും എന്നേ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു….. ഞാൻ കണ്ണ് താഴ്ത്തി മുകളിലേക്ക്……..

മുറിക്കു വെളിയിൽ എത്തിയതും…….

ങേ ……….ങേ……….അയ്യോ മോള് ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് അവളെ എടുത്ത് തോളിൽ ഇട്ടു……..ഓ….. ഓ…….. പോട്ടെ…… പോട്ടെ……… അച്ഛാ വന്നല്ലാ എന്തിനാ കരയുന്നെ…………ഓ…… ഓ……

കാലാവസ്ഥാ മാറിയതിന്റെ ക്ഷീണം അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു………പാലും കുടിച്ചവൾ…….ഉറക്കമായി……പക്ഷെ എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…… കുഞ്ഞിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു ഞാനും ഇരുന്നു……….

ഫോണെടുത്ത് നോക്കി….. മിസ്സ്ഡ് കാൾ ഒന്നുമില്ല…….വാൾപേപ്പറിൽ ഹെലയെ അമ്മ തോളിറ്റത്തെടുത്തു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ…………….

നീ വല്ലതും അറിയുന്നുണ്ടോ…….. ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നത്……….. ഫോൺ സ്ക്രീനിലോരുമ്മയും കൊടുത്തു…….ഫോൺ മാറ്റി വെച്ചു കിടന്നു……….ഞാനൊന്ന് ഉറക്കം പിടിച്ചു വന്നതും ഹെല അവളുടെ പണി തുടങ്ങി…..

ഒരാഴ്ചയായി എനിക്കിത് ശീലമായിട്ട് ………