സ്റ്റഡി ലീവ് [കൊമ്പൻ] 822

മകന്റെ മുടി കോതി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഉം കിടക്കാം. ഇപ്പൊ എന്റെ പൊന്നുമോൻ ഇരുന്നു പഠിക്ക്.”

ദീപ്തി അനന്തുവിന്റെ ഫോൺ എടുത്തുകൊണ്ട് ഗാലറി നോക്കി, നിറയെ അവന്റെ സെൽഫി മാത്രം, കോളേജിൽ ചെന്നിട്ടും അവൻ ജിമ്മിൽ പോക്ക് നിർത്തിയിരുന്നില്ല. അവിടെയും അവന്റെ സിക്സ് പാക്ക് കാണിച്ചുള്ള ഫോട്ടോസ് കണ്ടതും ദീപ്തിക്ക് ചിരി വന്നു. മകനെ ആരാധനയോടെ അവളൊന്നു നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീയെന്താ താടി വെക്കാതെ” “അയ്യേ, അതൊക്കെ ഫൈനൽ ഇയർ ആവുമ്പൊ ചെയ്യാം അമ്മെ, ഇപ്പോ പെങ്കുട്യോൾക്ക് മീശയും താടിയും ഇല്ലാത്ത എന്നെപോലെയുള്ള പയ്യന്മാരെയാണ് ഇഷ്ടം.”

“ഓഹോ അപ്പൊ അമ്മ പറഞോണ്ടല്ല, പെൺപിള്ളേരെ വളക്കാൻ ആണ് മോൻ ജിമ്മിലൊക്കെ പോണെ അല്ലെ ?”

“അയ്യോ അമ്മെ…” ദീപ്തിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി അനന്തു ചിരിച്ചതും, “നീയമ്മയുടെ മോൻ തന്നെടാ,” “ഇനി എന്തോരം ഉണ്ട് പഠിക്കാൻ.”

“കഴിഞ്ഞു.”

“എന്ന വാ.”

വെള്ള പൂക്കൾ ഉള്ള നൈറ്റി ധരിച്ച ദീപ്തി അവളുടെ കാലുകൾ പൊക്കി ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു. അനന്തു ടേബിൾ ലാംപ് ഓഫാക്കി ദീപ്തിയുടെ അടുത്തും. “അമ്മെ?” “ലൈറ്റ് ഓഫാക്കട്ടെ” “എന്തിനാ?” “പ്ലീസ്.” “ഉം ശെരി.” അനന്തു ടീഷർട് ഊരി ഇട്ടുകൊണ്ട് എ സി 19 ലേക്കിട്ടു. ദീപ്തിയുടെ മനസ്സിൽ മകനോടുള്ള ദാഹം അവന്റെ കരുത്തുള്ള ദേഹം കാണുമ്പോ വർധിച്ചു വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. സ്വയം അവനു സമർപ്പിക്കപെടുന്നത് പോലും അവളറിഞ്ഞില്ല. കംഫോർട്ടർ ഇരുവരെയും മൂടുമ്പോ, മകന്റെ ശ്വാസം ദീപ്തിയുടെ കഴുത്തിലേക്ക് പതിച്ചു. “അമ്മെ” “അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചോട്ടെ?” “നിന്റെ അമ്മയല്ലേ ഞാൻ എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ?” “ഉഹും” അനന്തു ദീപ്തിയെ ഇറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെമുഖം അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകളെ ഉരച്ചു.

“എന്താടാ ചെയ്യുന്നേ കുറുമ്പാ” ദീപ്തി മകനെ തഴുകികൊണ്ട് ശാസിച്ചു.

“ഉഹും നല്ല സുഖം!”

“ഡാ നീ അമ്മയെ എങ്ങനെയാ കാണുന്നെ?”

“എങ്ങനെ?”

“നീയെന്നെ ഓർത്തല്ലേ, മാസ്റ്റർബേറ്റ് ചെയ്തത്?”

“ഉം.” മടിച്ചുകൊണ്ട് പറയുമ്പോഴും മകന്റെ കൈകൾ ദീപ്തിയുടെ കൊഴുത്ത ചന്തികളെ ശക്തിയായി ഞെരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ അമ്മയുടെ നൈറ്റി പതിയെ പൊക്കിക്കൊണ്ട് തുടകളെ അമർത്തി തിരുമ്പുകയും ചെയ്തു.