ഷുഗർ ഡാഡി [മ്ലേച്ഛൻ] 480

രാജീവിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടു. അവൻ വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു ചപ്പി. ഉമിനീർ വലിച്ചു കുടിച്ചു. അതിനിടയിൽ അവന്റെ കൈ തന്റെ മകളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു. അവന്റെ ഇടം കൈ അവളുടെ വലതു മുലയിൽ തലോടി. അതിന്റെ തുടിപ്പും മുഴുപ്പും അവൻ അറിഞ്ഞു. തന്റെ മകളുടെ ഉരുണ്ട കൊച്ചു മുല അവൻ ഒന്നു പിടിച്ചു പിഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ നുണഞ്ഞു. അവളിൽ നിന്നും ‘മ്മ്മ്…’ എന്ന വശ്യമായ ശബ്ദം ഉയർന്നു.

അവൻ മെല്ലെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ തേൻ അല്ലികളിൽ നിന്നും അടർത്തിയെടുത്തു: ‘പപ്പേടെ പൊന്നുമോൾ പപ്പയെ ഓർത്തു വിരലിട്ടോ… പപ്പ മോളെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യുന്നതാ ഓർത്തത്?’ അവൻ ആവേശത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ആര്യ: ‘അറിയണോ പപ്പയ്ക്ക്?’

രാജീവ്: ‘പിന്നെ… വേണ്ടേ?’

ആര്യ: ‘ഒക്കെ പറയാം… അതിനു മുൻപേ… ഞാൻ വഴക്കിട്ടു പിണങ്ങി നിൽക്കുമ്പോ പപ്പ എന്റെ പിണക്കം മാറ്റാൻ എന്നെ വിളിക്കുന്നത് ഓർക്കുന്നില്ലേ… അങ്ങനെ വിളിക്കുവോ പപ്പാ…’

രാജീവ്: ‘അതു എങ്ങനെയാ…’ അവളുടെ മുലയിൽ ഒന്നു അമർത്തി.

ആര്യ: ‘ശോ… പപ്പാ… ഒന്നു ഓർത്തു നോക്ക്. ഞാൻ പറഞ്ഞു വിളിപ്പിച്ചാൽ അതിന് പപ്പേടെ സ്നേഹം കിട്ടില്ല…’ അവൾ തന്റെ മുലയിൽ വെച്ച രാജീവിന്റെ കൈക്ക് മുകളിൽ തന്റെ കൈ അമർത്തി.

രാജീവ്: ‘എന്താണാവോ ആര്യക്കുട്ടീ… പപ്പയ്ക്ക് ഓർമ്മയില്ലടാ…’

ആര്യ: ‘ഓർമ്മയൊക്കെ ഉണ്ട്… ഞാൻ പിണങ്ങുമ്പോൾ മാത്രേ പപ്പ അങ്ങനെ വിളിക്കാറുള്ളൂ… എന്റെ പിണക്കം മാറ്റാൻ…’

രാജീവ്: അവളുടെ മൂക്കിൽ ചെറുതായി കടിച്ചു… ‘ശോ… പപ്പ മറന്നല്ലോ…’

ആര്യ: ‘മറന്നിട്ടൊന്നൂല്ല… ഞാൻ ഇപ്പൊ പിണങ്ങിയാലും പപ്പ അതു തന്നെയാ വിളിക്കാൻ പോകുന്നെ… ഓർത്തു നോക്ക്…’

രാജീവ് വീണ്ടും ആലോചിച്ചു. തന്റെ മകളെ താൻ എന്തൊക്കെ വിളിക്കാനാണ്. മുത്തേ… പൊന്നെ… ചക്കരേ…. അല്ലാ… എന്റെ പൊന്നു മോൾക്ക് അവളെ വളരെ നാണിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വിളിയുണ്ട്. അതേ പിണക്കം നടിച്ചു അവൾ മുഖം കറുപ്പിക്കുമ്പോൾ… തന്റെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹം പ്രകടമാകുന്ന ആ വിളി…