സുഹൃതം 4 [Mr.Black] 240

മറ്റാരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ മരണം മാത്രമേ നമ്മുടെ മുന്നിൽ ഉള്ളൂ”
“എന്താണ് അമ്മ കാര്യം പറ” മോനെ നിനക്കറിയാമല്ലോ അനുവിനെ ജീവിതത്തെപ്പറ്റി അവൾക്ക് ഇന്നുവരെ നല്ലൊരു ജീവിതം കിട്ടിയില്ല അവളുടെ ഭർത്താവ് ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവൻ ആണ് ഒരു കുട്ടി ഇല്ല ഈ പണവും പ്രതാപവും   എന്തിനാണ് അതുകൊണ്ട് ആരുമറിയാതെ നീ അവൾക്ക് ഭർത്താവ്  ആകണം
അമ്മ പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ ശരിക്കും  അതിശയിച്ചുപോയി “അമ്മ എന്താ ഈ പറയുന്നേ ഞാൻ അവളുടെ ഏട്ടൻ ആണ് അവൾ എൻറെ കുഞ്ഞനുജത്തി”
മനസ്സിനുള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ സന്തോഷം എല്ലാമുണ്ട് എന്നാൽ ഞാൻ അതു വെളിയിൽ കാണിച്ചില്ല കുറച്ചു ദേഷ്യം മുഖത്ത് കാണിച്ച് മൗനമായി നിന്നു പെട്ടെന്ന് അമ്മ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കൈകൂപ്പി എന്നോട് അപേക്ഷിച്ചു അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരത്തെ പരിശ്രമംകൊണ്ട് ഞാൻ സമ്മതിച്ചു
“പക്ഷേ അനു ഇതിനു സമ്മതിക്കുമോ”
അതു നീ പേടിക്കേണ്ട ഞാൻ അവളെ കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു കൊള്ളാം മോൻ ഇപ്പോ റൂമിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ പിന്നെ വന്ന് കണ്ടോളാം ഞാൻ” റൂമിലെത്തിയതും നന്ദന അവളുടെ ബെഡിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്നു ഞാൻ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് തെക്കുവടക്ക് നടന്നു മനസ്സിലെ എത്രനാൾ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ച മോഹ പൂവണിയാൻ പോകുന്നു എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം മനസ്സാകെ അലതല്ലി തുള്ളി ചാടണം എന്നൊക്കെ ഉണ്ട് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്തു സഹിക്കുന്നു എന്താ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുക പെട്ടെന്ന് ‘അമ്മ കയറിവന്നു
“മോനെ അവൾ എല്ലാ സമ്മതിച്ചു മോൻ വാ വരുമ്പോൾ നല്ല മുണ്ടും ഷർട്ടും ഇട്ടോ പിന്നെ അനു നിൻറെ കയ്യിൽ തരാൻ ഒരു സാധനം എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട് “ഒരു പൊതി എൻറെ കയ്യിൽ തന്നു “നീ വരുമ്പോൾ ഇതുകൂടി കൊണ്ടുവരണം”
ഞാൻ ഏറെ ആകാംക്ഷയോടെ ആ പൊതി  തുറന്നു നോക്കി ഒരു താലി ആയിരുന്നു എന്താണ്  ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഞാൻ നന്ദനയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് താഴെ ചെന്നു അമ്മയും  അനുവും പൂജാമുറിക്ക് മുന്നിലുണ്ട് മറ്റാരെയും ആ വീട്ടിൽ കാണുന്നില്ല അനുവിന് അരികിൽ നന്ദു മുണ്ട് അനു എന്നെ കണ്ടപാടെ നാണം കൊണ്ട് തലകുനിച്ചു
“മോനെ എന്തിനാണ് ഇവളെ കൊണ്ടുവന്നത്റൂമിൽ കൊണ്ടുപോയി ആക്കോ ”
“വേണ്ട അമ്മേ ഇവൾ ഒന്നും സംസാരിക്കില്ല റൂമിൽ ഒറ്റക്ക് ആക്കുവാൻ ഒരു പേടി അതുകൊണ്ട് കൊണ്ടുവന്നു പിന്നെ നന്ദുവിനെ കൊണ്ടുവന്നതു നന്നായി”
“മോനെ ആ താലി എടുത്തു അവളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ട് ഇങ്ങനെ ഒരു ചടങ്ങു നല്ലതാണ് “അമ്മ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാൻ ആ താലി എടുത്തു അനുവിന് കെട്ടി അമ്മ രണ്ടുപേരുടെയും കൈ പരസ്പരം പിടിപ്പിച്ച “മക്കളെ ഇന്നുമുതൽ നിങ്ങൾ ആളുകളുടെ മുൻപിൽ സഹോദരങ്ങൾ ആയിരിക്കും എന്നാൽനിങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആയിരിക്കും ഈ താലി പുറത്തുള്ളവർ കണ്ടാൽ നന്ദു കെട്ടിയതാണെന് കരുതികൊള്ളും”
ഞാനും അനുവും അമ്മയുടെ കാലിൽ വീണു ആശിർവാദം  വാങ്ങി “മക്കളെ നന്നായി ഇരിക്കട്ടെ ഇനി നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ട കാര്യം അറിയാമല്ലോ ഇവൾക്ക് താലോലിക്കുവാൻ ഒരു കുട്ടിയാണ് വേണ്ടത്” പെട്ടെന്ന് നന്ദു
നന്ദനയെ പിടിച്ചു തള്ളി ഒരു ദേഷ്യം ഉള്ള ഒരു പോലെ എനിക്കും വല്ലാതെ ദേഷ്യം വന്നു “അനു ഇവനെ റൂമിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇരുത് ”
ഞാൻ നന്ദനയെ കൂട്ടി റൂമിൽ പോയി
മോളെ നീ എവിടെ ഇരിക്ക് ഞാൻ