സുകിയുടെ കഥ [വാത്സ്യായനൻ] 119

വീട്ടിലെത്തി കൈയും കാലും മുഖവും കഴുകി വേഷം മാറി പഠിക്കാനിരുന്നപ്പോഴും വീണ്ടും വീണ്ടും ആ സംഭവത്തിനെക്കുറിച്ചു തന്നെ ഓർത്തു പോകുന്നതിൽനിന്ന് മനസ്സിനെ എനിക്കു വിലക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. അവൻ്റെ ആ ചിരി. അരയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന അവയവം. കൈയിലെടുത്തു കുലുക്കുമ്പോൾ അറ്റത്തെ തൊലി അൽപം മാറി പുറത്തു കാണുന്ന അതിൻ്റെ ഉള്ളിലെ ചുവന്ന ഭാഗം.

അവനെന്തിനാണ് എന്നെ അതു കാണിച്ചത്? (എൻ്റെ ചിന്തകൾ കാടു കയറാൻ തുടങ്ങി.) വഴിയിലിട്ട് എന്നെ ബലാത്സംഗം ചെയ്യുകയായിരുന്നോ അവൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം? വായും മൂക്കും പൊത്തിപ്പിടിച്ച് ഏതോ കാട്ടിൽ കൊണ്ടിട്ട് എൻ്റെ പാവാട പൊക്കി അടിവസ്ത്രം ഊരിയെറിഞ്ഞ് പൂറ്റിലേക്ക് അവൻ ആഞ്ഞാഞ്ഞ് അടിക്കുന്നതോർത്തപ്പോൾ ഞാൻ ഭയന്ന് കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു. ആ ചിന്തകളെ മനസ്സിൽനിന്ന് ആട്ടിപ്പായിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിൽ പുസ്തകത്തിൽ ശ്രദ്ധയർപ്പിച്ച് ഞാനിരുന്നു. പക്ഷേ മനസ്സെന്നു പറയുന്ന സാധനം കള്ളു കുടിച്ച്,

തേളു കുത്തി, പിശാചും പിടിച്ച കുരങ്ങിനെക്കാൾ വികൃതിയാണല്ലോ. അത് സൃഷ്ടിച്ച അടുത്ത ഭാവനയിൽ അവനെന്നെ മുട്ടിൽ നിർത്തി തലമുടിയ്ക്കു കുത്തിപ്പിടിച്ച് അവൻ്റെ ആ സാധനം എൻ്റെ വായിലേക്ക് കയറ്റിയിറക്കുകയായിരുന്നു. ഇത്രയുമായപ്പോൾ ഞാൻ പഠിക്കാനുള്ള ശ്രമം മതിയാക്കി എണീറ്റു.

ഞാൻ നേരെ പോയത് കൂട്ടുകാരിയായ ശാലിനിയുടെ വീട്ടിലേക്കാണ്. എൻ്റെ വീട്ടിൽനിന്ന് ഒന്നുറക്കെ വിളിച്ചാൽ കേൾക്കാവുന്നത്ര ദൂരമേ ഉള്ളൂ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക്. വേറെ സ്കൂളിലാണ് അവൾ പഠിക്കുന്നത്. ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ അവിടെ അവളും അനുജൻ മഹേഷും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. മഹേഷ് കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കാൻ പോകാനായി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുകയായിരുന്നു.

“ഹായ് സുകിച്ചേച്ചീ.” അവൻ കൈയുയർത്തി എന്നെ വിഷ് ചെയ്തു.

“ഇന്നു നീ ഉറപ്പായിട്ടും ഡക്കേൽ പോകുമെടാ.” ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.

അവൻ കളിയിൽ തോൽക്കുമെന്നോ ജയിക്കുമെന്നോ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അതിനു നേർവിപരീതം സംഭവിക്കും എന്നാണ് ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ വയ്പ്.

“താങ്ക്സ് ചേച്ചീ.” അതു പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്ത് കാത്തു നിന്നിരുന്ന കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം തൻ്റെ സൈക്കിളിൽ സ്ഥലം വിട്ടു.

ശാലിനിയോട് ഞാൻ വരുന്ന വഴിയ്ക്കുണ്ടായ സംഭവം വിശദമായി പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ് ആ അസത്ത് എന്താണു ചോദിച്ചതെന്ന് അറിയണോ: “സാധനം എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു, കൊള്ളാമോ?” എന്ന്! അറിയാവുന്ന ചീത്തയൊക്കെ അവളെ ഞാൻ വിളിച്ചു. അവൾക്ക് ചോദിക്കാൻ കിട്ടിയ ഒരു ചോദ്യം! ശവം.