സുനിത [Smitha] 1102

“എനിക്ക് ബാക്കി പറയാന്‍ പറ്റുന്നില്ല..നീ മിണ്ടാതിരി…”

അത് പറഞ്ഞ് അവളൊന്ന് കിതച്ചു.

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ഡെന്നീസ് വീണ്ടും നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് എഴുന്നേറ്റു.

“മോനെ, വേണ്ട!”

അവന്‍റെ മുഖത്തെ ഭാവവും വേഗത്തിലേ ചടുലതയും കണ്ട് അവള്‍ ഒച്ചയിട്ടു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഡെന്നീസ് അടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു. അവന്‍ അവളെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി അധരം വീണ്ടും കടിച്ച് എടുത്തു. അവന്‍റെ പിടിയില്‍, അതിന്‍റെ പൌരുഷത്തിന്റെ കടിപ്പില്‍ അവള്‍ അമര്‍ന്നു ചേര്‍ന്ന് അവന് തന്‍റെ അധരം വിട്ടുകൊടുത്തു. ചുംബനത്തിന്റെ അസഹ്യലഹരിയില്‍ അവന്‍ കൈ താഴേക്ക് ഇട്ട് സാരി മുകളില്‍ നിന്നും പിടിച്ചു പൊക്കി. തടിച്ച തുടകളിലൂടെ കൈകള്‍ അമരന്നുരഞ്ഞുകൊണ്ട് അത് അടിപ്പാവാടയ്ക്ക് അകത്ത്, കയറി. പാന്റിയ്ക്കകത്ത് കൈ കയറി. സുനിത ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. തടിച്ച പൂറില്‍ കൈ ഞെങ്ങിക്കൊണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

“നനഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു ശരിക്കും…”

പൂറിനുള്ളിലേക്ക് വിരല്‍ കയറ്റി ഇളക്കി അവന്‍ പറഞ്ഞു. അതിനു മറുപടിയായി സുനിത അവളുടെ കൈത്തലം അവന്‍റെ കൈത്തലത്തിനു മേല്‍ വെച്ചമര്‍ത്തി. പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം, അവള്‍ അവന്‍റെ കൈ അവിടെ നിന്നും വിടുവിച്ചു.

“എന്താ ആന്‍റി, ഇത്?”

അസഹ്യമായ ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ അവന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഞാന്‍ ചെയ്തത് ഒക്കെ ആന്‍റി ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്….എല്ലാം ആന്റിക്ക് ഇഷ്ടമാ, എനിക്കറിയാം. പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ജാഡ കാണിക്കുന്നേ?”

അവള്‍ അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി.

“എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാ…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“നല്ലൊരു ഭാര്യയാ ഞാന്‍, നല്ല അമ്മയും….പക്ഷെ..നിന്നെ…”

അവളൊന്നു നിര്‍ത്തി.

“പക്ഷെ നിന്നേം ഇഷ്ടമാ എനിക്ക്, കാരണം അറിയില്ല…എന്ത് കൊണ്ട് എന്ന് ആരേലും ചോദിച്ചാ, എനിക്ക് ഉത്തരം ഇല്ല….ഞാനും നിന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാം…നീ എന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന പോലെ തന്നെ…നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഒക്കെ ഞാന്‍ നിനക്ക് തരാം…ഒരു കണ്ടീഷന്‍ ഉണ്ട് എനിക്ക്…”

സുനിതയുടെ ഭാവം മാറിയത് അവന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. സ്വരത്തിലെ തീവ്രതയും.

“എന്ത് കണ്ടീഷന്‍?”

“ഒരാളെ …അയാളെ കുറഞ്ഞത് ഒരു കൊല്ലം എണീക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിധത്തില്‍ കയ്യോ കാലോ തല്ലി ഒടിക്കണം….”

ഡെന്നീസ് ഒന്ന് ഭയന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. സിനിമകളില്‍ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ അട്ഭുതപ്പെടുന്നത് പോലെ ഒരു ഭാവം അവന്‍റെ മുഖത്ത്. ഇതുപോലെ ഒക്കെയുള്ള ഡയലോഗ് റിയല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ആരെങ്കിലും പറയുമോ എന്ന് സംശയിക്കുന്നത് പോലെ.