സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 1 [സ്പൾബർ] 342

ഇതെന്താണ്… ? ഇവനെന്ത് പറ്റി..?

അതിന് താഴേയുള്ള വോയ്സ് അവൾ കേട്ടു നോക്കി.

“ഹലോ, ചങ്കുകളേ… ചെറിയൊരു ബൈക്കാക്സിടന്റ്… ഒരു കാല് പൊട്ടി… ഒന്ന് രണ്ട് മാസം ഇനി പരമ സുഖം…”

എല്ലാം തമാശ കലർത്തി പറയുന്ന അബ്ദു ഇതും തമാശ രൂപത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്.

താഴേ ഓരോരുത്തർ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.
എങ്ങിനെയാ പറ്റിയത്..? എവിടുന്നാ?
ഏത് ഹോസ്പിറ്റലിലാ… ?

എല്ലാം കേട്ട സലീന അൽഭുതപ്പെട്ട് പോയി.
ഈ ക്ലിനിക്കിൽ തന്നെ തൊട്ടടുത്ത മുറിയിലാണവൻ കിടക്കുന്നത്… !
അവന്റെ ഫോട്ടോക്ക് താഴെ, പെട്ടെന്ന് സുഖമാവട്ടെ..! എന്നൊരു ടെക്സ്റ്റ് മെസേജയച്ച് അവൾ എഴുന്നേറ്റു.

ഷംന നല്ല മയക്കത്തിൽ തന്നെയാണ്. ഉമ്മ വരാൻ കുറച്ചൂടെ സമയമെടുക്കും. അവനെയൊന്ന് പോയി കാണാം.

അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. പത്താം നമ്പർ മുറിയാണ് അവളുടെ.അവന്റേത് പതിനൊന്നും.
അവൾ വാതിലിൽ പതിയെ മുട്ടി.

“കുറ്റിയിട്ടിട്ടില്ല… തുറന്ന് പോര്…”

അകത്ത് നിന്നും അബ്ദുവിന്റെ ശബ്ദം.

അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി. അവൻ കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയാണ്. വേറെയാരും കൂടെയില്ല… അവളെ കണ്ട് ആദ്യം അവനൊന്ന് ഞെട്ടി.

“എടി സലീനാ… നീയെന്താടീ ഇവിടെ… ?
അതും ഈ സമയത്ത്…?”

അവൻ അൽഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞാനപ്പുറത്തെ റൂമിലാടാ… അനിയത്തിക്ക് സുഖമില്ലാതെ ഇവിടെ അഡ്മിറ്റാ…”

“എപ്പൊ…””?

“ഇപ്പോ വന്നതേയുള്ളൂ… അവൾക്ക് നല്ല പനി… അല്ല നീയെപ്പ വന്നു…”

“ഞാനും ഇപ്പൊ വന്നതേയുള്ളൂ… പണിയും കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് പോയതാ… ഒരു കാറ് വന്നിടിച്ചു… അവര് നല്ലവരായിരുന്നു… അപ്പഴേ വിട്ട് പോയി… പിന്നെ ഒരോട്ടോകാരനാ ഇങ്ങോട്ടെത്തിച്ചത്…”