സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 1 [സ്പൾബർ] 342

ഷംന ഇപ്പഴും മയക്കത്തിൽ തന്നെയാണ്.തൊട്ട് നോക്കിയപ്പോ പനി കുറവുണ്ട്.വളരെ സാവധാനത്തിലാണ് ഡ്രിപ്പിറങ്ങുന്നത്.. ഈയൊരു കുപ്പി തീരാൻ തന്നെ നേരം വെളുക്കും..

ഒന്നൂടി അബ്ദുവിനെ പോയി കണ്ടാലോ എന്നവൾക്ക് തോന്നി.
പാവം..
കൂട്ടിനാരുമില്ല..ഉമ്മ മാത്രമേ അവനുള്ളൂ.. ഉമ്മക്കാണേൽ നല്ല സുഖമില്ല. ചെറിയ മാനസിക പ്രശ്നമൊക്കെയുണ്ട്.. പിന്നെയുള്ളത് ഒരു പെങ്ങളാണ്. അവളെ കെട്ടിച്ചയച്ചു. അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് പോരാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവില്ല..

ഷംനയേതായാലും ഇപ്പഴൊന്നും ഉണരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. കുറച്ച് നേരം കൂടി അവിടെ പോയിരിക്കാം.. അവനൊരു സമാധാനമാവട്ടെ …
തന്റെ പ്രശനങ്ങളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആശ്വസിപ്പിച്ചവനാണ് അബ്ദു..
ഒരു പെങ്ങളെപ്പോലെ കണ്ട് സമാധാനിപ്പിച്ചവനാണ്.

സലീന വീണ്ടും വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. അബ്ദുവിന്റെ വാതിലിൽ മുട്ടി. മുട്ടാതെ കയറിച്ചെന്നാൽ അവൻ ചിലപ്പോ മൂത്രമൊഴിക്കുകയാവും..

“കേറിപ്പോര്…”

അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് സലീന വാതിൽ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി.

“വീണ്ടും നീ… ?
ഞാൻ മറ്റവനാന്ന് കരുതി…”

സലീന വന്ന് അവൻ മൂത്രമൊഴിച്ച പാത്രം നോക്കി. അത് ബാത്ത്റൂമിൽ കളഞ്ഞ് കഴുകി വെക്കാം.

നോക്കുമ്പോ അതിലൊന്നുമില്ല.

“നീ ഒഴിച്ചില്ലേടാ അബ്ദൂ… ?”

“ പാത്രത്തിലേക്കൊന്നും ഒഴിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെടീ….”

“അതല്ലേടാ പൊട്ടാ ഞാൻ നേരത്തേ പറഞ്ഞത്… നീ വാ ഞാൻ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാം…”

“വേണ്ടെടീ… കുറച്ച് നേരം കൂടി നോക്കട്ടെ..അവനിപ്പോ വരും… “

സലീന അവൻ കിടക്കുന്ന ബെഡിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.