സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 1 [സ്പൾബർ] 340

അത് ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് വിടേണ്ടതാമസം..

നാനാഭാഗത്ത് നിന്നും അന്വോഷണം.

“തൊട്ടടുത്ത റൂമിൽ അനിയത്തി പനിയായിട്ട് അഡ്മിറ്റാണ്… അബ്ദു ഈ റൂമിലുണ്ടെന്നറിഞ്ഞ് വന്നതാ…”

സലീന എല്ലാർക്കും കൂടിയുളള മറുപടി കൊടുത്തു.

“നിനക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോടാ… ?”

“ പിന്നില്ലേ.. ഉച്ചക്ക് ചോറ് തിന്നതാ… പണികഴിഞ്ഞ് ചെന്ന ഉടനേ എന്തേലും കഴിക്കുന്നതാ… “

“ ഉമ്മ ഒറ്റക്ക് വീട്ടിൽ നിൽക്കുമോടാ… ?”

“അയലോക്കത്തെ താത്താനോട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… അവര് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയ്ക്കോളും…”

“ഏതായാലും എന്റുമ്മ ഇപ്പ വരും.. കഞ്ഞി കൊണ്ട് വരാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… നിനക്കത് കുടിക്കാം..’”

“അതൊന്നുമല്ലെടീ ഇപ്പത്തെ പ്രശ്നം.. എനിക്കൊന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കണം… പാത്രത്തിലേക്കൊഴിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല..”

തെല്ല് ജാള്യതയോടെ അബ്ദു പറഞ്ഞു.

“നീയൊന്ന് കൂടി ശ്രമിച്ച് നോക്ക്.. ഞാൻ പുറത്ത് നിൽക്കാം…”

സലീന എഴുന്നേറ്റു.

“വേണ്ടെടീ… അത് നടക്കില്ല… നീയെന്നെയൊന്ന് പിടിച്ചേ… ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് തന്നെ പോകാം…”

സലീന ഒരു കുസൃതിച്ചിരി ചിരിച്ചു.

പിന്നെ അവനെ പിടിച്ച് നിലത്തിറക്കി. ഒരു കാല് അവന് നിലത്ത് ചവിട്ടാൻ തന്നെ ആവില്ല.

“നീയെന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചോ…”

അബ്ദു മടിയോടെ ഒരു കൈ സലീനയുടെ തോളിലേക്കിട്ടു. അവൾ പതിയെ അവനേയും കൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
അവന്റെ ഭാരം മുഴുവൻ അവളുടെ ദേഹത്താണ്.
ഒരു വിധത്തിൽ വാതിൽ തുറന്ന് അവനെ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറ്റി. യൂറോപ്യൻ ക്ലോസറ്റിന്റെ മുന്നിൽ അവനെ നിർത്തി.
പിന്നെ അവൾ പുറത്തിറങ്ങി വാതിൽ ചാരി..