സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 2 [സ്പൾബർ] 324

ഈ നല്ല കാര്യത്തിന് ഇടയിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ സാജിതക്ക് അഭിമാനം തോന്നി..

“സലീ… നീ ശരിക്ക് ചിന്തിച്ചിട്ട് തന്നെയല്ലേ… ?.. ഞാനവനോട് സംസാരിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പിന്നെ വാക്ക് മാറ്റരുത്… അവൻ പാവമാ… പ്രതീക്ഷ കൊടുത്തിട്ട് പിന്നെ ചതിക്കരുത്…”

“ഞാൻ ശരിക്ക് ചിന്തിച്ചിട്ട് തന്നെയാ നിന്നോടിത് പറഞ്ഞത്… ഇന്ന് വരെ എന്റെ മനസിലൊന്നുമില്ലായിരുന്നു… നീയല്ലേടീ കുരുപ്പേ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ ഇളക്കിയത്… ഇനി നീ തന്നെ ഇതിനൊരു തീരുമാനമാക്കിത്തരണം..
അവന്റൊപ്പം ഒരു ജീവിതം ഇനി ഏതായാലും എനിക്കുണ്ടാവില്ല… അത്രമാത്രം ഞാൻ സഹിച്ചു… നിനക്കറിയാലോ കാര്യങ്ങളൊക്കെ… ഏതായാലും നീയവനോടൊന്ന് ചോദിക്ക്… അവനിഷ്ടമാണെങ്കിൽ മാത്രം ഞാനും പ്രതീക്ഷിച്ചാ മതിയല്ലോ..”

സാജിതയുടെ ഫോണിൽ മറ്റൊരു കോള് വരുന്നത് കണ്ട് അവൾ ചെവിയിൽ നിന്ന് എടുത്ത് നോക്കി..

അവൾ അൽഭുതപ്പെട്ട് പോയി…അബ്ദു..

“എടീ… നീ ഫോൺ കട്ടാക്കിയേ.. നിന്റെ ഭാവി വരൻ വിളിക്കുന്നു… കട്ടാക്ക്…”

സാജിത ഉറക്കെ പറഞ്ഞു..
സലീന പെട്ടെന്ന് കോൾ കട്ടാക്കി..

സാജിത വേഗം അബ്ദുവിന്റെ കോളെടുത്തു..

“ഹലോ… എന്താടാ അബ്ദൂ ഈ നേരത്ത്… ?”

സാജിത സന്തോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“ ഞാൻ വെറുതേ വിളിച്ചതാടീ… നീ കിടന്നില്ലായിരുന്നോ… ?”..

“വെറുതെ വിളിക്കാൻ പറ്റിയ സമയം.. ഈ പച്ചപ്പാതിരക്ക്… നീ കാര്യം പറ അബ്ദൂ…”

“അങ്ങിനെ പ്രത്യേകിച്ച് കാര്യമൊന്നുമില്ല..”

അബ്ദുവിന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ട് സാജിത അൽഭുതപ്പെട്ടു… സലീന വിളിച്ചപ്പഴും ആദ്യം ഇതേ പരുങ്ങലായിരുന്നു…

“പരുങ്ങണ്ട… കാര്യം പറഞ്ഞാമതി..”