സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 2 [സ്പൾബർ] 324

സാജിത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“അത്.. സലീനയെ പറ്റി ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാനാ…”

“അവളെ പറ്റി നിനക്കെല്ലാം അറിയുന്നതല്ലേ… ഇനി ഞാനെന്ത് പറയാനാ… ?”

അബ്ദുവിന്റെ അസുഖവും സാജിതക്ക് മനസിലായി..

“അതല്ലെടീ… നീ അവളോടൊരു കാര്യം പറയണം…”

“ എന്ത്… ?”..

സാജിത സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“അത്… കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാ അവളുടെ ഉപ്പ നാട്ടിൽ വരും… അവളെന്തായാലും ഇനി അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കില്ലെന്നാ പറഞ്ഞേ… ഞാനൊരു കൂലിപ്പണിക്കാരനാ… ഗൾഫ് കാരന്റെ പത്രാസൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല… സലീനയെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ട്… വലിയ ആഡംബരമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും അവൾക്ക് സങ്കടപ്പെടേണ്ടിവരില്ല.. സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാം.. നീ അവളോടൊന്ന് ചോദിക്കോ… ?. ഞാനവളെ കെട്ടിക്കോട്ടേന്ന്…”

സാജിത ശരിക്കും അന്തം വിട്ടു.. ഇതെങ്ങിനെ രണ്ടാളും ഒരുപോലെ
ചിന്തിച്ചു…
ഇതാണ് മനപ്പൊരുത്തം.. ഇവരൊന്നായാൽ ഇവരുടെ ജീവിതം സ്വർഗതുല്യമായിരിക്കും..

“എടാ അബ്ദൂ… ശരിക്കാലോചിച്ചിട്ടാണല്ലോ അല്ലേ… അവള് രണ്ടാം കെട്ടാ… നിന്നേക്കാൾ ഒരു വയസിന് മാത്രം ഇളയതും… പിന്നീട് ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടാവരുത്…”

“ഇല്ല… ഒരു പ്രശ്നവുണ്ടാവില്ല… ശരിക്ക് ആലോചിച്ചിട്ട് തന്നെയാ… ഇന്നല്ല… ഒരു പാട് നാളായി ഈ ആലോചന തുടങ്ങിയിട്ട്…”

സാജിതക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി.. ഇവരാണ് ഒരുമിക്കേണ്ടത്..

.“ അബ്ദൂ… ഞാൻ പറഞ്ഞാ ചിലപ്പോ നീ വിശ്വസിക്കില്ല… ഞാനും സലീനയും ഇത് വരെയും ഈ കാര്യം പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നതാ… നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ അവളും എന്നോട് പറഞ്ഞു.. അവൾക്കും ഇഷ്ടമാടാ… നിങ്ങളാടാ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കേണ്ടത്..
തൊട്ടടുത്ത മുറിയിൽ അവളില്ലേ..ഇനിയെല്ലാം നേരിട്ടങ്ങ് സംസാരിച്ചാ മതി… നിങ്ങളുടെ പ്രേമം കൊണ്ട് എന്റെ ഉറക്കാ പോയത്.. മതി.. നീ ഫോൺ വെച്ച് പോയേ…”